آزاداندیشی ،کارخانه گفتمان سازی
یکی از بهترین راه‌ها برای ایجاد فضای آزاداندیشی، گفتمانسازی است. یعنی بالا آوردن گفتمانِ آزاداندیشی در بین مردم. از طرفی بهترین بستر برای گفتمانسازی استفاده از فضای آزاداندیشانه است.
لذا گفتمانسازی آزداندیشی با معونه‌های زیادی روبروست و صبر، زمان و تحمل سختی‌های زیادی رامی طلبد اما زمانی که آزاداندیشی به صورت یک رویه و فرهنگ درآمد آن وقت مفاد دیگر گفتمانسازی به راحتی هرچه تمام‌تر همه گیر می شود.
این یعنی بدنه نخبگان انقلاب اگر ترجیح بدهند بجای اینکه روی گفتمان‌های متفاوت وقت و انرژی بگذارند و این پراکندگی گفتمانی را رقم بزنند، همگی تمام ظرفیت‌ها را روی بالا آمدن گفتمانِ آزاداندیشی متمرکز کنند – درست است زودبازده نیست، درست است پیر آدم در میآید، درست است خیلی حرفه ای نیستند – اما آن زمانی که آزاداندیشی تبدیل به گفتمان و بعد فرهنگ عمومی بشود آن وقت راه برای پدیده گفتمان سازی بسیار هموار می شود.
دعوای بعدی ما روی نظام گفتمانی و اولویت گفتمان‌هاست. و این یعنی زمین بازی را خودمان طراحی کرده ایم و مجبور نیستیم در این جنگ اراده ها فقط مدافع باشیم. آن وقت است که می توانیم مدام حمله و پیش روی کنیم.
