وجود و خارجیت فرهنگ

#یادداشت
#حسین_علیمردانی
#مشخصات_اسلام
#جلسه_328
#جامعه
#فرهنگ
#نشست
#حجت_الاسلام_حیدری_پور

🔰وجود و خارجیت فرهنگ

🔺فرهنگ چیست؟
معانی مشترک مورد قبول، فرهنگ است.

انسان هویت معنایی دارد.
معنا از شعور و اراده ی او نشأت می گیرد.

معنا منحصر به غرض نیست، اعم از غرض است.

فرض بکنید صرف احساسات را ما معنا می گوییم، حتی لازم نیست که این احساسات فعال باشد، احساسات منفعلانه و مطاوعه ای هم معنا حساب می شود. مثلا کسی از کنار دریا رد می شود و از آن احساس لذت می کند. بحث لذت هم اصلا در میان نیست، همین یک همراهی دارد و نسبتی دارد کافی است.

احساسات، تلقی ها، …. چیزهایی که از جنس معنا که می توانید معنا در نظر بگیرید.

معانی مشترک مقبول کجاست؟

در ذهن من و شما است. به هر دلیلی ذهن من و شما مشترک شد. این شد فرهنگ مشترک ما، همین برای بودن فرهنگ کفایت می کند.

🔺هویت انسان

هویت انسان کنشگر و تعامل کننده است. ما با هم در تعامل هستیم. در این تعامل من و شما با تمام هویت خود داریم با هم تعامل می کنیم.

در تعامل من فردی یک برآیندهایی جمع زده می شود و به میدان می آید، آن برآیندها همه ی احساسات، انتباعات، نسبت ها، تلقی از نسبت ها و … همه ی این چیزهای مدخلیت دارد.

این معنا را که به کار می بریم به خاطر آن هویت تعاملی و برآیندی است که داریم، این هویت برآیندی غلیظ است. یعنی کنشی که انجام می دهم، خیلی چیزها را در نظر می گیرم.

پس ما کنشگر هستیم و حاصل و برآیند تمام دارایی های درونی من در این کنش می ریزد.

من و شما در عالم خارج با هم تعامل می کنیم.

🔺نسبت ظاهر و باطن

باطن نسبت به ظاهر مهیمن است.

وقتی من باشما تعامل می کنم یعنی تمام دارایی هایم را وسط می گذارم. یعنی تمام یا بخش عمده ای از دارایی هایم را وسط می گذارم.

ما بخاطر هویت تعاملی که داریم و در این تعامل تمام داشته هایمان را می آوریم و این تعامل در بیرون اتفاق می افتد و نه در درون، و به خاطر اینکه بیرون هم خالی از درون ما نیست(ظاهر و باطن) لذا یک ناحیه و نقطه ای در بیرون مشترک انسانی ما شکل می گیرد که نه ما شماست و نه مال من است یعنی مال هر دوی ما است. ولی با تمام هویتش مال من است و با تمام هویتش مال شماست. این همان ناحیه ی معانی مشترک مقبول است. این بیرون است. حقیقی است و اختصاصی من نیست.

پس فرهنگ معانی مشترک مقبول است و این در ناحیه ی مشترک همه ی ما شکل می گیرد، بیرون از من ولی نه به معنای فیزیکال به معنای عالم انسانی، این عالم اختصاصا مال من نیست ولی من هم در ساخت آن شرکت دارم.