تاثیر ارتباط مداوم با میدان بر شخصیت و روش اندیشیدن

#یادداشت
#محمد_صحرایی
#جلسه_336
#یادداشت_88

ارتباط مداوم با میدان بر شخصیت و روش اندیشیدن و نقاطی که انسان از آن نقاط شروع میکند و نقاطی که ذهن انسان سر آن نقاط تیز میشود اثرگذار است.
اصلا ارتباط با میدان یک طعم خاص به روح و منش و هویت انسان میدهد.
دوری از میدان به انسان طعم انتزاع میدهد، طعم هپروت
هر مساله ای که به انسان دور از میدان بدهی خرابش میکند.
شخصی که دور از میدان رشد یافته یا خیلی ساده لوح است و یا خیلی دگم اندیش و سختگیر، به گونه ای که کارها یا دست شیادها می افتد و یا قفل میشوند.
چنین فردی در بهترین حالتش مسائل را با دستگاه و چهارچوبی که از جایی دیگر گرفته حل خواهد کرد که در بهترین و بدرد بخورترین حالت بسیار پرهزینه و زمانبر است.
شخص دور از میدان یا اصلا احساس درد ندارد و یا توهم درد دارد و یا درد مسائلی را دارد که مشکل حقیقی مردم و جامعه نیست و دردی از کسی درمان نمیکند.
مدام مضاف روی مضاف تولید میکند و هیچگاه مضاف الیه اش درد مردم نخواهد بود.

درگیر میدان بودن هم در مورد تخصص مدّ نظر خلاصه نمیشود.
به این نتیجه رسیده ام که هر گونه درگیری با میدان برای هرگونه هدف و خروجی ای به نحوی موثر است.
مثلا میتوان ادعا کرد حتی تجربه ی جارو کشیدن خیابان یا کندن یک چاه به درد کسی که میخواهد کار تربیتی یا اقتصادی کند خواهد خورد.
چراکه هرگونه میدان داری ای، جهتی از وجود انسان را کامل میکند و پوشش میدهد که با وحدت وجودی که در جهات مختلف وجود انسان متصور است، اثر آن نحوه درگیری با میدان، در همه ی ساحتهایی که قرار است تفکر و رفتار بعنوان خروجی حاصل شوند تاثیرگذار است.
و من الله التوفیق