جامعیت

#یادداشت
#حسین_علیمردانی
#مشخصات_اسلام
#جلسه_340
#جامعیت

وَسَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِنْهُ
(آیه 13 سوره جاثیة)

آیا می شود که خدای متعال همه ی آسمان ها و زمین را به تسیخر ما درآورده باشد اما به ما نحوه ی استفاده از آن ها را نگفته باشد تا ما با استفاده از این نعمات خود را به تباهی نکشیم؟

در عصر ما تمدن غرب، سرمست از این تسخیر است و با تمام توان تلاش می کند همه چیز را تحت سیطره ی اراده ی خود درآورد.
با استفاده از همین قابلیت، انسان را مبدأ همه چیز می داند و در پی نفع حداکثری از تمام موجودات عالم است.
حال این انسان، رقت انگیز است! با اینکه تظاهر می کند خود مبدأ عالم است، اما در خود وجدان می کند که هیچ است، این حس مدام او را آزار می دهد و او پیوسته در تلاش است که از این جهنم کثرت رهایی یابد… نتیجه ی این حال روحی، استفاده حداکثری از اسباب غفلت است؛.
.