حقوق بشر غربی

#یادداشت
#مشخصات_اسلام

#حامد_خواجه
#یادداشت_129
#جلسه_346

⭕️حقوق بشر غربی
وقتی در بین دین‌داران ما و حتی حوزوی‌های ما، می‌بینیم که دل بستگان به سازمان حقوق بشر وجود دارد و آن را موجه می‌شمارند، این نشان از آن است که گرفتار بی‌تاریخی شده‌ایم. در عین بی‌آینده‌گی، بریده‌ی از گذشته شده‌ایم. و این ناشی از بی‌هوتی است که برسرمان آمده است. متوجه جایگاه تاریخی حقوق انسانی نیستیم، تا با این التفاط نظر به این فکر کنیم که آیا ما هم باید همان رویه حقوق بشر غربی را پیش بگیریم یا نه، ما خود تاریخی داریم و حقوقی با مبانی دیگر باید مد نظر مان باشد. حقوق انسانی که در اسلام داریم و تا حد گذشتن از حقوق فردی پیش می‌رود و حتی ممکن است برای احیای حقوق انسانی، امر به جهاد شود، را نمی‌توان با حقوق بشر غربی در کنار هم دانست، حقوق بشری که در غرب دم از آن می‌زنند در عالَم و وادی دیگری است.
آن حقوق را در فضای عقل جدید دکارتی می‌توان فهمید؛ در غرب ذات بشر را عقل دکارتی دیدند و این فهم و خردِ خود را طبیعی و مطلق دیدند و هنگامی که از حقوق طبیعی انسان سخن می‌گویند این حقوق به صاحب همین عقل دکارتی، تعلق دارد.
و هنگامی که به بیرون از جهان غربی نظر افکند، این عقل را نیافت و مردمی را که صاحب این عقل نباشند را غیر طبیعی خواند و لذا برای آن‌ها هم حقی نشناخت.
لذا وقتی می‌گوییم حقوق بشر، تنها این حقوق برای بشر غربی حق طبیعی است. یعنی این حق برای آن فهم از بشر است.