مشورت
#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#حامد_خواجه
#یادداشت_133
#جلسه_349
وقتی میخواهیم مشورت کنیم، با همفکران خود و کسانی که به لحاظ اندیشهای به ما نزدیک هستند، مشورت میکنیم و معمولا هم در شوراها کسانی که در یک طیف هستند، همنظر هستند و اصلا تلاشی نمیشود که فکر طرف مقابل را هم بفهمند.
شاید یکی از عوامل اینگونه مشورت کردن این باشد که همیشه خود را حق میدانیم و طرف مقابل را باطل و لذا در تصور ما باطل که چیزی برای ما ندارد. و برای رهایی از این خود حقپنداری، باید کمی از اتکای به فهم خود دست کشید و به راحتی از کنار سخن دیگر نگذریم. گاهی باید به دنبال فهمیدن دیگران هم باشیم و گوش برای شنیدن دیگر سخنان داشته باشیم.
به عبارت دیگر بستری برای تعامل افکار وجود ندارد و جریانهای فرهنگی برای فهم یکدیگر آنچنان تلاشی نمیکنند. باید بستر تفکر فراهم شود تا در بستر تفکر، تعامل افکار و گفتگوها شکل بگیرد. در گفتگوها باید افکار با یک دیگر تعامل داشته باشند نه آنکه هر کدام مسیر خود را بروند.