عقل جمعی؛ نخبه گرایی یا مردم سالاری؟
#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#حامد_خواجه
#یادداشت_134
#جلسه_350
⭕️عقل جمعی؛ نخبه گرایی یا مردم سالاری؟
در نگاه اولیه از خرد جمعی یا عقل جمعی، همان نخبه‌گرایی یا عقلانیت وافر فهم می‌شود. به عبارت دیگر تمرکز و توجه در این ترکیب بر روی عقل است، نه جمع. در حالی که در مردم‌سالاری توجه و تمرکز روی قسم دوم این ترکیب است. یعنی جمع و مردم است که موضوعیت پیدا می‌کند.
در عقل وافر یا نخبه‌گرایی هم می‌توان برای مردم تا حدودی نقش قائل شد، امّا نقشی دارای حد مرز. در نخبه‌گرایی نهایتا مردم در مقام انتخاب و قبول کردن نخبه نقش دارند. اینکه یک نخبه‌ای را بر مسند بنشانند و بعد از آن دیگر همه‌چیز را به او بسپارند.
ارتکاز اولیه ما و آنچه که در مجلس‌های شورایی در حکومت دیده‌ایم، به همین سبک نخبه‌گرایی است. اینکه مردم واقعا بیایند پای کار؛ یعنی همه باهم فکر کنند و مسئله‌را همه باهم بشناسند و همه‌باهم برای حل مسئله به راه‌حل فکر کنند و در مقام عمل هم راه حل را پیاده کنند، کمی از ذهن دور است و به اصطلاح نیاز به خیس خوردن بیشتر دارد.
