آزاد_اندیشی

#یادداشت_مشخصات_اسلام
#محمد_صحرایی
#جلسه_357
#یادداشت_104
#آزاد_اندیشی

بنظر میرسد آنچه پشتیبان اصلی در مساله ی آزاد اندیشی است در جانب کسی که میخواهد آزاد اندیش باشد احساس هویت و عزت نفس است.
این احساس عزت و ارزشمندی شخص است که به او اجازه ی تفکر و اندیشیدن در همه ی آن چیزهایی که به او القا کرده اند میدهد.
فردی که احساس هویت نمیکند دائما در تبعیت و همراهی اندیشه ی غالب جامعه و یا جوسازی ها، بدنبال کسب هویت و ارزش است.
و اما در جانب کسی که میخواهد مخاطبِ آزاد اندیشی و مروج آن در جامعه باشد بیش از هر چیزی به حق خواهی و حق طلبی و کرنش در برابر حق نیاز دارد و در اولویت دوم سعه ی صدر و صبوری در برابر حرفهای غیر حقّی که ممکن است به او زده شود.
شخصی که میخواهد بستر آزاد اندیشی را فراهم کند به هیچ وجه نگران نتیجه ای که افراد به آن میرسند نیست زیرا اولا خودِ آزاد اندیشی را یک هدف مهم و بخشی از رشد و تکامل افراد میداند و ثانیا خودش بدنبال حق است و نگران حرف حقی که او را زیر سوال ببرد یا به ضرر خودش باشد نیست و ثالثا سعه ی صدر کافی برای شنیدن سخنان نابحق را در خود ایجاد کرده است…
امیرمومنان علی علیه السلام در نامه ای که به مالک می نویسند می فرمایند:
… و تجلس لهم(توده ی مردم ضعیف) مجلسا عامّا فتتواضع فیه لله الذی خلقک(در برابر حضرت حق متواضع باش) و تقعد(باز دار)عنهم جندک و أعوانک … حتی یکلّمک متکلمهم غیر متتعتع(بدون اضطراب در سخن گفتن)، فانی سمعت رسول الله صلی الله علیه و آله یقول فی غیر موطن: لن تقدس(رستگار نمیشود) أمّة لا یوخذ للضعیف فیها حقّه من القوی غیر متتعتع(مساله ی رستگاری أمت است.)
ثم احتمل الخرق منهم و العیّ(درشتی و سخنان ناهموار انان را بر خود هموار کن) و نحّ عنهم الضیق و الأنف(تنگ نظری و خود بزرگ بینی را از خود دور ساز) یبسط الله علیک بذلک أکناف رحمته و یوجب لک ثواب طاعته و أعط ما اعطیت هنیئا وامنع فی احمال و إعذار(باز داشتن هایت با پوزش همراه باشد)