آفات تکریم

#یادداشت
#یادداشت_96
#مشخصات_اسلام
#جلسه_357
#سعید_خورشیدی
#تقریر

#آفات_تکریم

یکی از آفات اجرای اخلاق اسلامی و رویه مردمسالاری، که همان رویه تکریم است، این است که افراد مختلف اند و بازخوردهای متفاوتی بروز میدهند.
یکی از فضاهای مستعدی که در آن ممکن است افراد باطن خودشان را بهتر ببینند، فضای تکریم است.
در فضای تحقیر معمولا انسان ها پایین نگه داشته میشوند اما در فضای تکریم اندازه های ظروف انسان ها معلوم میشود . بعضی افراد خیلی خوب از فضای تکریم استفاده میکنند اما بعضی اینطور نیستند و در این فضا دچار خیلا و توهماتی میشوند. مقتضای برخورد تربیتی این است که گاهی فتیله تکریم را پایین بکشیم ! این کار و مانند آن، تقلاهایی است که برای جلوگیری از آفات تکریم یا هر عمل اخلاقی لازم است. البته نقیضه ای که باید از آن جلوگیری شود هم جدی است!
زمینه هایی وجود دارد که موجب میشود فرد مورد تکریم قرار رفته، چون تکریم را نمی فهمد و متوجه آن نیست، طرف مقابل را احمق تلقی کند ! مثل اینکه به او خرما تعارف شود و او در ذهن خودش بگوید : طرف مقابل از روی حماقت پول خودش را به خرما داده و بصورت رایگان به من میدهد !
( البته بای دتوجه داشت که با انگیزه های متفاوتی میشود به سراغ تکریم رفت و از آن استفاده کرد. )
یکی از آسیب های فضاهای کریمانه این است که در طرف حال خاصی ایجاد میشود و بادی او را میگیرد !
این آسیب را باید در محیط خودمان واگویه کنیم، برایش ادبیات سازی و فرهنگ سازی کنیم، تا بتوانیم جلوی آن را بگیریم و بیشترین بهره را از فضای تکریم ببریم.
این که تعامل ما در یک فضای کریمانه باشد و همه بده بستان ها در این بستر شکل بگیرد، جزء بخش های فاخر فرهنگ و تفکر اسلامی و شیعی ماست. جوامع علمی و حوزه های علمیه نسبت به این پدیده موظف هستند.
لازم است با ابزار فقاهت آسیب های هر دو جهت را مشخص کرده و راهکار جلوگیری از آن را نیز ارائه کنیم.
ما تکریم و آفات آن را در رفتار انسان حکیمی مثل حضرت آقا هم میبینیم.
ما افرادی را مشاهده میکنیم که نسبت به ایشان محبت دارند اما گرفتار یک نخوت نخبگی شده اند و در اثر همین نخوت، گاهی با ایشان درگیر هم میشوند که البته این درگیری به اندازه آن نخوت بد نیست !