استفاده از الگوی درخت برای توصیف نیاز انقلاب به طعام معرفتی و اندیشه ای!
توصیف انقلاب اسلامی به شجره طیبه در بیانات رهبر معظم بارها و بارها(حدود 50 مرتبه) تکرار شده است. جالب اینکه این الگو را در بیانات مختلفشان شرح داده اند و از ریشه ی این درخت و ثمرات و نتایج آن هم بحث کرده اند و هر بار هم به بخشهایی از این دو آیه از سوره ی مبارکه ی ابراهیم علیه السلام اشاره کرده اند:
(أَلَمۡ تَرَ كَیۡفَ ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلࣰا كَلِمَةࣰ طَیِّبَةࣰ كَشَجَرَةࣲ طَیِّبَةٍ أَصۡلُهَا ثَابِتࣱ وَفَرۡعُهَا فِی ٱلسَّمَاۤءِ)(تُؤۡتِیۤ أُكُلَهَا كُلَّ حِینِۭ بِإِذۡنِ رَبِّهَاۗ وَیَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡأَمۡثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ یَتَذَكَّرُونَ)[سوره مبارکه إبراهيم آیات 24 و 25]
در این نوشته سه تا از بیانات ایشان که مرتبط با موضوع یادداشتم هست را تقدیم میکنم:
«اگر نظام جمهوری اسلامی و این انقلاب بزرگ و جهانی را، و رستاخیز عظیمی که در دنیا به وجود آمده، و رستاخیز عظیمتری که در درون انسانها پدید آمده، و این تحولی که مسها را طلا کرده است، کلمهی طیبه و شجرهی طیبه بدانیم – که هست – ریشهی این شجرهی طیبه، همینشخصیت عظیمی است که همه چیز از او رویید. او بود که این درخت مبارک را رویاند. او همه چیز بود، و اگر نبود، ما هیچ چیز نداشتیم.» بیانات در مراسم بیعت مسئولان احداث مرقد امام خمینی(ره)، ۱۳۶۸/۰۴/۲۸
«امام، با شخصیت و عظمت خود و با خصوصیاتی که در او بود و بعد از معصومین(ع) در هیچ کس جز او ندیدهایم و نشنیدهایم، پایهی اصلی و ریشهی این شجرهی طیبه است. این ریشه، باید همیشه محکم و زنده و تازه بماند. یاد امام را با ابعاد حقیقی شخصیت و بیان افکار و بخشهایی از وصیتنامه و محکمات و مسلّماتِ فرمایشها و جهتگیریهای او، زنده کنیم و زنده بداریم.» بیانات در دیدار جمعی از روحانیون، ۱۳۶۸/۰۵/۱۱
«برای تداوم راه انقلاب، برای عمق بخشیدن به فکر انقلاب و به این اندیشهی بلند و بزرگ، بسیج شوید. فلسفهی انقلاب، یک بنای فکرىِ شامخ است؛ بنایی فکری و دارای آنقدر استحکام که توانست یک نظام را که بزرگترین قدرتهای دنیا پشتیبانش بودند، منهدم و زیر و رو کند، یک نظام نو به وجود آورد و تمام کسانی را که در دنیای امروز، چیزی شبیه آن نظام منهدم شده دارند، به خود بلرزاند! آری؛ به خود لرزیدند. این است که هنوز هم که هنوز است، تا حرف میزنند، میگویند جلوِ این صدور انقلاب را بگیرید؛ ما از این صدور انقلاب، خیلی میترسیم! این یعنی چه؟ یعنی اینکه فلسفهی مستحکمِ قوىِ خوش بنیهی اسلامی و الهی و قرآنی، همهی کسانی را که وجه مشترک زیادی با آن نظام دارند – که این فلسفه، آن را منهدم کرده است – به خود میلرزاند! یک چنین چیزی است. این را به روشنی دریابید؛ اعتقاد و ایمان به آن را در دلهای خودتان و در دلهای دیگران، عمیق کنید و بدانید آیندهی این کشور و آیندهی این قرن، متعلّق به اسلام و قرآن است. دشمنان خیال نکنند که خواهند توانست سر و تهِ این انقلاب را که چند سالی است اسباب زحمتشان شده است، بهگونهای جمع کنند؛ نخیر، اینگونه نیست. این یک بنای مبارک و شجرهی طیبهای است که «اصلها ثابت و فرعها فی السماء تؤتی اکلها کل حین باذن ربّها».۱۳۷۷/۰۹/۲۵
حضرت آقا ریشه ی این درخت را امام ره البته به حیث افکار بلند الهی و قرآنی ایشان که متّخذ از معارف عمیق اسلامی است میدانند؛ از آنجاییکه درخت برای ادامه حیات و رشد و بالندگی و ثمردهی تماما وابسته به ریشه اش است و از طریق ریشه اش تغذیه میشود و این ریشه هم بایستی طعامی هم سنخ و متناسب با خودش دریافت کند، میتوان گفت که آن طعام این است که این افکار و این معارف عمیق دائما مورد رسیدگی قرار گیرد و با به فهمی و بازفهمی صحیح معارف اسلامی لحظه به لحظه نو شود. اگر این کار انجام نشود و ریشه ی فکری این درخت تغذیه ی متناسب با خود را دریافت نکند پس از مدتی خشک و فاسد میشود و خدای ناکرده باعث کنده شدن این درخت خواهد شد.