“بی مایه فطیر است” داریم تا “بی مایه فطیر است”!
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#معیار_ارزیابی_ادعای_توحید
#عقیل_رضانسب
#یادداشت_84
#جلسه_180
💠 “بی مایه فطیر است” داریم تا “بی مایه فطیر است”!
☑️ #معرف_یادداشت: یکی از توصیه های #استاد_فلاح که در این 10 جلسه اخیر بعد از بیان انقلابیگری و شمردن آفت های آن و برگرداندن همه آفت ها به یک آفت بزرگ و بعد هم مطرح کردن افق ها و راه حل ها برای خروج از این انفعال هویتی؛ این بود که عزیزان من #تنگه_احد شما همینجا ست؛ بچسبید و یک کار علمی محکم و مستحکم بکنید که چشم جهانی نگران من و توست! این توصیه آیا شبیه توصیه حوزویان سنتی و سنت حوزوی فعلی نیست که دعوت می کنند که #پسرم_ممحض_باش باید #خوب_درس_بخوانی که طلبه درس خوان است که به درد می خورد! شما از طرفی این #بخون_بخون_یالا_بخون را به تمسخر می گیرید و مدام از انقلابیگری و حوزه انقلابی و طلبه عصر انقلاب می گویید و از طرفی در نهایت توصیه تان این می شود که #بی_مایه_فطیر_است بنشین و سر در جَیب مکاتبه ببر و بخوان و بنویس! این یادداشت کمی در این باره سخن می گوید.
🔺 آیا واقعا بین این دو شخص تفاوتی دیده نمی شود؟ آن کسی که برای شما واضح است که بچسب به درست و خوب بخوان او یک توصیه کور است، توصیه ای است که نه تنها ناشی از یک درد عمیق و یک #رسالت_تمدنی نیست بلکه خود توصیه هم مبهم است که یعنی چه خوب درس بخوانم؛ توصیه اش با کسی که مدام از رسالت ها و دردهایی که #انقلاب_مظلوم ما به خاطر #خلأ_تئوریک دارد متحمل می شود، می گوید مساوی هستند؟
❇️ أمَّنْ هُوَ قٰانِتٌ آنٰاءَ اَللَّيْلِ سٰاجِداً وَ قٰائِماً يَحْذَرُ اَلْآخِرَةَ وَ يَرْجُوا رَحْمَةَ رَبِّهِ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي اَلَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ اَلَّذِينَ لاٰ يَعْلَمُونَ إِنَّمٰا يَتَذَكَّرُ أُولُوا اَلْأَلْبٰابِ ﴿الزمر، 9﴾
قُلْ يٰا عِبٰادِ اَلَّذِينَ آمَنُوا اِتَّقُوا رَبَّكُمْ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هٰذِهِ اَلدُّنْيٰا حَسَنَةٌ وَ أَرْضُ اَللّٰهِ وٰاسِعَةٌ إِنَّمٰا يُوَفَّى اَلصّٰابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسٰابٍ ﴿الزمر، 10﴾
🔺این همه “اصرار بر شنیده نشدن” تفاوت این دو دعوت را از کجا می آوریم؟ چشم خود را باز کنیم کافی است برای دیدن.
🔺 بماند که واقعا فقط توصیه به #خوب_درس_بخوانید نیست؛ بلکه در کنار این خود استاد دارد جرعه جرعه درد و رسالت و مسئولیت انقلابی در کام جمع می ریزد؛ محیط طوری تعریف شده که مدام دارد می گوید ما داریم بار می زنیم که برویم خرج انقلابش کنیم؛ تلاش می شود با اعتقاد به قاعده “مسئول رشد تو خودِ خودِ توئی” هر میزان که عزیزان برای اتصال به عینیت انقلاب قدم پیش بگذارند بستر را برای این کار مهیا کند و …
🔺 بماندتر! اینکه خود #خوب_درس_بخوانید نیز یک امر مبهمی نیست؛ اهتمام خود را روی #جامعیت گذاشته و توصیه می کند که نه تنها منقول که معقول را نیز باید کار کنید و خود وارد گود شده و این خوب کار کردن را دارد رقم می زند.
🔺 بماندترین! اینکه صرفا به لایه دانشی اکتفا نکرده است و همین حلقه شریف یعنی #حلقه_اندیشه_کلامی را برای رقم زدن یک لایه اندیشه ای و شکل گیری یک جمعی که در لایه #اندیشه_توحیدی و #اندیشه_اجتماعی و #اندیشه_راهبردی تسلط هایی داشته باشند؛ که راه نجات از این #خلأ_تئوریک را صرفا دانشی نمی داند بلکه بخش های مهمی اندیشه ای است.
🔘 واقعا بین این دو جمله که #بی_مایه_فطیر_است با #پسرم_ممحض_نیستی تفاوت نیست؟! دو جمله خود از زمین تا آسمان تفاوت دارند چه رسد به گوینده و اراده ای که پشت این توصیه است که از زمین تا کهکشان فاصله دارند!
