لذت بردن از تفریح و سرگرمی، سرفصل جدیدی در زندگی امروزی است که شاید در گذشته به این شدت و حدت معنا نداشته.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#حسین_علیمردانی
#جلسه_185

🔰لذت بردن از تفریح و سرگرمی، سرفصل جدیدی در زندگی امروزی است که شاید در گذشته به این شدت و حدت معنا نداشته.

🔸مثلا در زندگی که ممر درآمدش دامداری و کشاورزی بوده، ورزش کردن بی معنا بوده است.

🔹یا مثلا در خانواده های پر جمعیتی که صله رحم برایشان اهمیت داشته، تماشا کردن فیلم یا گوش دادن به موسیقی برای رسیدن به آرامش، مسخره به نظر می رسیده.

🔸یا مثلا خانواده ای که امکان مسافرت داشته، پرداختن به بازی کامپیوتری برایشان منزجر کننده می نموده.

🔹یا مثلا کسی که از معنویت بهره ای داشته، بحث از موفقیت ظاهری و شهرت و رسیدن به مادیات بی معنی بوده و حتی برای رسیدن به مقام قرب الهی، بلای دنیایی را طلب می کرده.

🔰در این دوران اما زندگی بدون تفریح و سرگرمی غیرممکن بنظر می رسد.

🔹زندگی ای که ماشین، به جای ما حرکت می کند و حتی از شستن مخرج بول و غائطمان هم مضایقه نمی کند.

🔸زندگی ای که فضای مجازی تخیلی، محمل محبت حقیقی ما به یکدیگر شده و گاها یک بغل و بوس محکم برای بعضی آرزو شده است.

🔹زندگی ای که پر از رقابت برای منفعت بیشتر مادی شده است و حتی خوابیدن هم مانع پیشرفت شما به حساب می آید.

🔸زندگی ای که معنای عشق در آن به اندازه ی بوسیدن و لیسیدن جنس مخالف تقلیل پیدا کرده، و در همین لذت حیوانی خلاصه می شود.

🔹رندگی ای که یک عمر بی وقفه و وحشیانه تلاش می کند تا بعد از بازنشستگی بتواند در روستا و مزرعه زندگی کند و گیاه و حیوان پرورش دهد.

🔸زندگی ای که وقتی به موفقیت ظاهری و مادی می رسد، شروع به سرکشی و طغیان می کند و وقتی خود را از دسترسی به این ها ناکام می بیند، ناامید می شود و حتی خودکشی می کند.

🔰تفریح و سرگرمی جزء لاینفک زندگی امروز ما است

🔸تا شاید یادمان برود مادر و پدری کنج خانه سالمندان نیازمند محبت ما هستند.

🔹تا شاید یادمان برود فقر برادر و خواهرمان را و بتوانیم لقمه هایی نحس دنیایی را به تنهایی و لذتی دیوانه وار مرگ کنیم.

🔸تا شاید یادمان برود بی پناهی یتیم را برای اینکه حق او را راحت تر ضایع کنیم و مال او را بالا بکشیم.

🔹تا شاید یادمان برود که مدام در حال کاستن هستیم و برای همیشه زنده نخواهیم ماند.

🔸تا شاید یادمان برود که چه درد و رنجی برای زندگی کردن داریم تحمل می کنیم.

🔹تا شاید یادمان برود که در آغوش آفریننده ای مهربان زندگی می کنیم.

🔺انگار تفریح و سرگرمی در زندگی مدرن، غایت یک زندگی بی موالات است.
🔻زندگی که می خواهدخودش را فراموش کند، چرا که خدا را فراموش کرده است.

🔰لذت موحد اما جنسش فرق می کند.

🔸موحد چون خدا را می شناسد و به او عشق می ورزد، هر جایی که معشوقش را بیابد، مسرور می شود و لذت می برد.
🔹از آنجایی که تنها واقعیت عالم، خداست و موحد توان فهم و درک این واقعیت را دارد، سرتاسر زندگی یک انسان موحد مملو از عشق و لذت و شادی واقعی است.

⁉️با این تفاصیل آیا می توانید به یک انسان خداشناس بگویید که برای رفع خستگی و آلام خود، بیا به تفریح و سرگرمی بپرداز!
▫️در منطق انسان موحد، تفریح یعنی غفلت از لذت با خدا بودن و چون هیچ لذتی را همتراز آن نمی بیند، تفریح یعنی عذاب، یعنی درد کشیدن یعنی خود را به ثمن بخس فروختن، یعنی خسران!

⚠️خلاصه از نظرگاه توحیدی، آنچه در زندگی امروزی تفریح و سرگرمی نامیده می شود، غفلت و خسران است.

🔰سؤال اینجا است که با این نظرگاه سخت توحیدی چگونه باید به جامعه سازی پرداخت؟!

❔آیا باید تفریح و سرگرمی را به کلی نفی کنیم؟
❔آیا باید به تفریحاتمان زنگ خدایی بزنیم؟
❔آیا باید گوشه ای را برای سرگزمی باز کنیم و به آرامی آن را از زندگی مان حذف کنیم؟
❔آیا…؟

🔰بنظر می رسد که باید به زندگی دیگر بیندیشیم که سرشار از لذت واقعی باشد.

▫️زندگی که آنقدر دیوانه کننده نباشد که نیازمند مجالی برای بروز جنون و دیوانگی باشد.

✅زندگی دیگر نیازمند اندیشه ای دیگر است. نیازمند انقلاب اندیشه است. نیازمند تمدن دیگر است.

☑️انقلاب کرده ایم، از نوع اسلامی اش.(من و مارادونا را کجا می برید!)

➖آیا با این انقلاب تمدن دیگری را رقم زده ایم؟
سهل است!
➖آیا با این انقلاب جامعه اسلامی رقم زده ایم؟
سهل است!
➖آیا با این انقلاب دولت اسلامی رقم زده ایم؟

✔️انقلاب کرده ایم و در حد توان، نظامی را بر مبنای آن رقم زده ایم.

🔺انقلاب کرده ایم ولی این انقلاب هنوز دستش به زندگی ما نمی رسد.
🔻انقلاب کرده ایم ولی هنوز انقلابی نشده ایم.
.