قرآن انبياء را چطور معرفي مي كند؟

#يادداشت
#روح_توحيد_نفي_عبوديت_غير_خدا
#درگيري_شعار_توحيد_با_استكبار
#عقيل_رضانسب
#يادداشت_144 (بخش اول)
#جلسه_228

💠 قرآن انبياء را چطور معرفي مي كند؟

☑️ #معرف_يادداشت: ذيل بحث حرف نو و جذاب بودن #سخنان_فطري براي بشريت، مباحثه اي در كلاس شكل گرفت، كه اگر اينطور بوده است، چرا ظاهر اين است كه همه امت ها انبياء خود را پس زده اند، و كار به جايي رسيده است كه خداوند بر آن امت عذاب نازل كرده است؟ تصويري كه قرآن از پيامبران ارائه مي دهد، چطور است؟ آيا تصوير اين است كه دائماً انبياء توسط مردم پس زده مي شوند و انبياء با امت ها درگير هستند؟

🔺 آيات متعدد قرآن كه اكثر مردم را لايعقول و لا يعلمون و … معرفي مي كند، و تصوير درگيري انبياء با امت هاي خويش و عذاب دن امت ها را مي دهد؛ اين تصوير را مي سازد كه گويا انبياء يك سري عناصر مقدس و بركناري از جامعه هستند، كه صرفا مشغول يك سري بكن نكن ها هستند، و افرادي كه خودشان در دل صحنه هستند و مشغول مبارزه و درگيري با طواغيت هستند نبودند؛ همين عامل هم باعث اين شده كه دائماً دعوت هاي انبياء نمي گيرد و موفق به تشكيل جوامع نمي شوند، چرا كه ظاهراً خود آن ها دنبال اين كار نبودند.
🔺 به نظر مي رسد كه اين يك نگاهي است كه گاهي ممكن است حتي به لحاظ كمي آيات زيادي چنين تصويري را القاء كنند، البته نه به اين صورتي كه تقرير شد بلكه به همان صورتي كه اكثر جوامع با انبياء همراه نمي شوند، و دائماً انبياء با عدم موفقيت در امت هاي خويش مواجه هستند؛ نگاه جامعي به آيات قرآن در مورد انبياء نيست. اين نگاه به برخي از غرر آيات كه در مورد پديده انبياء آمده است توجه نكرده است.
🔺 يكي از آن آيات آيه 25 سوره مباركه حديد است، اين آيه #فلسفه_بعثت_انبياء را #قيام_براي_برپايي_عدالت آن هم قيامي با حديد، و اين ناقص آن تصويري است كه انگار انبياء يك سري آدم خوب و اخلاقي هستند و فقط يك سري نكن ها دارند؛
لَقَدْ أَرْسَلْنٰا رُسُلَنٰا بِالْبَيِّنٰاتِ وَ أَنْزَلْنٰا مَعَهُمُ اَلْكِتٰابَ وَ اَلْمِيزٰانَ #لِيَقُومَ_اَلنّٰاسُ_بِالْقِسْطِ وَ أَنْزَلْنَا اَلْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَ مَنٰافِعُ لِلنّٰاسِ وَ لِيَعْلَمَ اَللّٰهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اَللّٰهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ ﴿الحديد، 25﴾
🔺 يكي ديگر از آياتي كه با اين تصوير كه انبياء انسان هاي مقدس و در گوشه اي بودند، آيه 20 سوره مباركه فرقان است، در اين آيه مشي در بازارها كه دنيايي ترين صورت زندگي بشري است، را فعل انبياء مي شمرد، و اين به معناي حضور اجتماعي انبياء در مادي ترين ابعاد زندگي امت ها است.
وَ مٰا أَرْسَلْنٰا قَبْلَكَ مِنَ اَلْمُرْسَلِينَ إِلاّٰ إِنَّهُمْ لَيَأْكُلُونَ اَلطَّعٰامَ وَ يَمْشُونَ فِي اَلْأَسْوٰاقِ وَ جَعَلْنٰا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَ تَصْبِرُونَ وَ كٰانَ رَبُّكَ بَصِيراً ﴿الفرقان‏، 20﴾
اكل طعام و مشيء در اسواق مي خواهد اين تصوير كه انبياء انگار يك سري ملائكه هستند كه در بين مردم هستند و اينطور نيست كه يك زندگي عادي اجتماعي در بين مردم دارند.
🔺 يك دسته ديگر از آيات كه آيات سوره شعراء هستند كه با يك عبارت تكراري، انبياء را به عنوان برادران امت مطرح مي كند؛ اخ قوم بودن، به معناي يك حضور برادرانه در جامعه است، به گونه اي كه نبي يك انسان مقدس بركنار و بي تأثير در جامعه نيست.
إِذْ قٰالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَ لاٰ تَتَّقُونَ ﴿الشعراء، 106﴾
إِذْ قٰالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَ لاٰ تَتَّقُونَ ﴿الشعراء، 124﴾
إِذْ قٰالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صٰالِحٌ أَ لاٰ تَتَّقُونَ ﴿الشعراء، 142﴾
إِذْ قٰالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَ لاٰ تَتَّقُونَ ﴿الشعراء، 161﴾

🔺#جمعبندي:
لذا بايد براي تصويري كامل پيدا كردن از چهره انبياء در امت هاي خويش، و مأموريتي كه انبياء داشتند و سنجش ميزان موفقيت آن ها، يك نگاه جامع به همه آيات بيندازيم و همچنين نقش آيات كليدي كه در مقام بيان مستقيم چهره مستقيم انبياء و مأموريت آنهاست را جدي تر ببينيم، نسبت به قصص انبياء كه قاعدتاً براي عبرت گيري بخش هايي كه امم به حرف انبياء عمل نكردند بيشتر پرداخته مي شود؛ مثلاً قوم جناب موسي با وجود همه نواقصي كه پر تكرار در قرآن آمده است، بالاخره به واسطه همراهي با حضرت يك جامعه اسلامي تشكيل دادند و حكومتي تشكيل دادند كه نبي خدا در رأس آن است؛ قرآن براي اينكه امت اسلامي دچار نواقص آن ها نشود، مشكلات آن ها را پر تكرار نقل كرده است؛ يا اينكه جناب سليمان و داود با وجود اينكه يك حكومت اسلامي تشكيل دادند، ولي به اين چهره آن ها پر حجم پرداخته نشده؛ يا حضور يوسف با وجود اينكه حاكم اسلامي شده است، اين چهره ايشان در قصه ايشان پر رنگ نيست؛ اين ها همه به دليل تعريف قصه با صورتي است كه عبرت آموزي داشته باشد؛ و همان يك آيه كه انبياء آمدند براي قيام عمومي براي اجراي عدالت براي بيان مأموريت انبياء كفايت مي كند.
.