سخن از شکست یا موفقیت یک حرکت است
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#حامد_خواجه
#یادداشت_52
#جلسه_228
⭕️ وقتی سخن از شکست یا موفقیت یک حرکت است، قبل از آن باید یک بحث مبنایی به میان بیاید؛ اینکه اساسا سنجه‌ی ما برای موفقیت یا شکست آن حرکت چیست؟ و هنگامی که به این سوال پاسخ داده شود، بیشتر اختلاف نظرها حل می‌شود و اگر هم حل نشد، سخن بر روی بحث مبنایی‌تری می‌رود که همان بحث سنجه‌ی موفقیت است.
⭕️ در یادداشت قبل اشاره‌ای شده بود به اینکه شاید نارسایی تاریخی برای ما وجود دارد که حرکت انبیاء را مختوم به شکست می‌بینیم؛ در راستای آنجا می‌توان همین بحث را داشت؛ که اساسا سنجه‌ی شما چیست که آن حرکت را مختوم به شکست می‌دانید؟ موفقیت یا شکست را چه چیزی می‌پندارید که در مقام مقایسه حرکت انبیا با آن، حکم به عدم موفقیت انبیا می‌کنید؟
⭕️ در راستای همین پاسخ به شکست خوردن طرح و حرکت انبیا در یادداشت قبل؛ می‌توان بحث را این گونه پی‌گرفت که چرا شما حرکت و طرح انبیا را تمام شده می‌پندارید؟ چرا این حرکت ممتد که از ابتدا شروع شده است را فکر می‌کنید تمام شده است و به پایان رسیده است و بعد می‌گویید شکست خورده است؟ چرا خود را داخل در این حرکت احساس نمی‌کنید؟ شاید اساسا قرار بوده است تا همین اندازه پیشرفت کنیم و تا همین حد که این روزها به آن رسیده‌ایم مقصود بوده است و هنوز حرکت به پایان نرسیده است که بخواهیم کل آن را ارزیابی کنیم و حکم به عدم موفقیت کنیم.
⭕️ اگر هم قرار است تا نیمه‌های راه را که آمده‌ایم ارزیابی کنیم، نباید توقع تمام کردن کار را از حرکت داشته باشیم و بگوییم چون نتوانست کار را تمام کند و تمام طرح را اجرا کند، پس شکست خورد. مانند نگاهی که حضرت آقا در انسان ۲۵۰ ساله دارند، ما هم نگاهی به کل انبیا داشته باشیم؛ تمام انبیا در حال پیش‌برد یک پرژه هستند که اگر بخواهیم بهتر بگوییم؛ یک پیامبر به درازای تاریخ در حال پش‌برد طرح دین است.
