چرا از انديشمندان معاصر توصيف نداريم؟
#يادداشت
#مشخصات_اسلام
#عقيل_رضانسب
#يادداشت_156
#جلسه_249
💠 چرا از انديشمندان معاصر توصيف نداريم؟
☑️ #معرفـیادداشت: امروز جناب استاد فلاح در کلاس حلقه اندیشه کلامی در بحث مقایسه دو کتاب روح توحید و مشخصات اسلام، این نکته را فرمودند که (اساسا ما در توصیف اندیشمندان معاصر خودمان که سرمایه های ما هستد مشکل داریم و این توصیف را امر مهمی نشمردیم که به آن بپردازیم) این یادداشت به چرایی این بحث می پردازد.
🔺 توصیف یک سرمایه فرع بر دیدن و استفاده کردن از آن سرمایه است؛ وقتی سرمایه ای دیده نشود، یا به درستی از آن استفاده نشود؛ اساساً کالای ارزشمندی نیز تلقی نخواهد شد تا بخواهیم به صورت درجه 2 خود او را سوژه تأملات کنیم.
🔺 مشکل اساسی در اینکه ما توان کافی برای توصیف اندیشمندان معاصر خودمان و معلوم کردن میزان و چگونگی استفاده ای که می توانیم از هر یک ببریم؛ را نداریم این است که نیروهای انقلابی مشغول تغذیه گسترده از این شخصیت های ارزشمند انقلاب نیستند؛ وقتی این تغذیه صورت نمی گیرد، اساساً این سرمایه آنقدر جدی نمیشود که بخواهد موضوع تأملات درجه 2 قرار بگیرد.
🔺 اگر هم افرادی استفاده هایی دارند، معمولاً از یکی از این شخصیت ها بهره هایی می برند، و کار به جایی نمی رسد که در موقف استفاده از کلیه ظرفیت ها قرار بگیریم و همه این ها را وزنه ها و قله هایی ببینیم که با تنوعاتی که دارند، می توانند تنوع نقش هایی که ما می توانیم در خدمت به انقلاب انجام بدهیم را نیز معنا کنند.
🔺 جایی شنیدم که آماری از فعالین فرهنگی جبهه انقلاب گرفته شده بود، و مطالعه و شنیدن شان بیشتر از منبری های معروف بود تا اندیشمندان و علمای طرازی مثل امام و آقا و شهید مطهری و … این نشان می دهد که ما جبهه را اینطور بار نیاوردیم که دائماً مشغول استفاده از سرمایه بزرگی به نام اندیشمندان معاصر باشد، لذا او هم این فرهیختگی را هیچ وقت به دست نمی آورد که بتواند از این سرمایه ها توصیف داشته باشد و اندازه و قد هر یک را بداند و توقع از هر یک را تنظیم کند و با این فضای روشن شروع کند هم به بهره مندی و هم به ضریب دادن فکر آدم ها، در صحنه جامعه انقلابی ایران.
.
