“هویت اندیشه ای داریم ولی نسبت به این اندیشه خودآگاهی نداریم.

#یادداشت
#حسین_علیمردانی
#مشخصات_اسلام
#جلسه_302

🔰”هویت اندیشه ای داریم ولی نسبت به این اندیشه خودآگاهی نداریم.
اگر از اندیشه ی خود آگاهی نداریم یعنی درک خوبی از خودمان نداریم.”

افعال ما برآمده از اندیشه ی ما است و ضعف در عمل، ناشی از ضعف در اندیشه است.

به عبارت دیگر اعمال ما، آیینه ی تمام نمای اعتقادات ما است. به همین علت در دین اسلام، بحث شریعت بسیار جدی است و کسانی که به شریعت پایبند نیستند و عمل نمی کنند برچسب فاسق و منافق می خورند.

دانسته ها وقتی به عمل تبدیل می شوند که تبدیل به ایمان و اعتقاد ما شده باشند و سهمی از دستگاه تحلیل ما را به خود اختصاص دهند.

📎داخل پرانتز: رابطه ی علم و ایمان
🔺علم
اقسام علم(ادراک حصولی و تصدیق نظری) به لحاظ منبع:
علم نظری عقلی(برهانی)
علم نظری نقلی(شبه برهانی)
اگر می خواهیم فهم عمیق از دین پیدا کنیم باید مفاهیم دینی را به صورت عقلی برهانی(فلسفی) بفهمیم.
🔺ایمان
لغت: تصدیق، گرایش، تسلیم و زیرباررفتن
اصطلاح: ایمان تنزل علم عقلانی به مرتبه قلب است.

علم و ایمان مغایرند
علم تقدم زمانی دارد و ایمان تقدم رتبی
علم مقدمه ی ایمان است و ایمان مقدمه ی علم جدید
🔚پرانتز بسته

برای اینکه به سمت صلاح برویم باید عمل درستی داشته باشیم و ایمان سالمی بیاوریم و برای این ایمان باید علمی متقن دست و پا کنیم و موقنانه زیست کنیم.

مرتبه ای از علم مقتضی مرتبه ای از ایمان است و مرتبه ای از ایمان ظرف معرفت های جدید. پس باید مدام به اندیشه ی خود رسیدگی کنیم و بررسی درستی از موقف علمی خود داشته باشیم.

اگر انسان فاعل مختار شعوری است و اگر تمام بروزاتش هویتی عقلانی دارد، پس رسیدگی به این عقل است که او را به کمال می رساند.

مشقت زندگی موقنانه!
معمول تصمیم های ما یقینی نیست و بر اساس گمانه زنی هایی بی پایه صورت می گیرد. پس اگر رشد می خواهیم باید انگاره ی درستی از اندیشه ی خود داشته باشیم.
.