تنها دین میتواند تعیین کننده حقوق باشد.

#یادداشت_مشخصات_اسلام
#حقّ_حقوق_از_نگاه_صدرایی
#محمد_صحرایی
#یادداشت_77
#جلسه_316
#تنها_دین_میتواند_تعیین_کننده_حقوق_باشد.

در دستگاه صدرایی حقّ یعنی وجود.
ان الله تبارک و تعالی حقٌّ یعنی وجود و منشا وجودبخشی به اشیاء است.
فلان شیء حقٌّ یعنی موجودٌ و ثابتٌ.
این عالم حق است یعنی از فیض وجود الهی بهره برده است.
لذا قوانین حاکم بر طبیعت هم مصادیق حقّ هستند.
خداوند حقیقه الحقایق است.
خداوند منشا وجود اشیاء است و هر موجودی به وجهی از فیض وجودی الهی بهره مند شده است.
این اختلاف در جهات و حیثیات وجودی بصورت اختلاف اقتضائات و نیازها ترجمه میشود.
از حیث نگاه ربطی و فقری یعنی هر فقیری، به نحوی فقر و نیاز به درگاه الهی دارد و هر کدام ظرفی خاص دارند.
گرگ به جهت نیاز به گوشت، گوسفند به جهت نیاز به علف و سنگ به جهت نیازش به …. .

به تبع این ظروف مختلف و جهات و حیثیات مختلف وجودی، بر هر وجودی باید و نبایدهای متفاوتی بعنوان حقوق آن وجود اعتبار میشود.
مثلا انسان موجودی نیازمند به غذا و هوا است پس :
اولا وجودِ انسانِ نیازمند به غذا و هوا خودش مصداق حقّ است و
ثانیا چنین وجودی حقّی دارد و آن اینکه برایش در بیرون غذا و هوا آفریده شده باشد.
نتیجه:
حال که خداوند حقیقت همه ی اشیاء است پس:
اولا علم او به اشیاء، علم او به حقایق و حقوق همه ی اشیاء را درپی دارد.
و چون تنها خداوند به وجود موجودات عالم احاطه دارد پس تنها خود او به حقانیت و حقوق موجودات عالم، علم دارد و تنها او میتواند باید و نبایدها یعنی حقوقی که اقتضای هر ذاتی است و باصطلاح مطابق فطرت آن موجود است را تعیین کند.
ثانیا اینکه چون خداوند “هست” پس حقوق همه ی موجودات هم در این عالم هست.
و اساسا محال است در این عالم حقّی ضایع شود چون خود خداوند و ذات خداوند “هست”