نگاه تشکیکی به شکل‌گیری جامعه
#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#حامد_خواجه
#یادداشت_111
#جلسه_324
⭕️نگاه تشکیکی به شکل‌گیری جامعه
ولِکُلِّ اُمَّةٍ اَجَلٌ آیه ۳۴ سوره اعراف
وتَری کُلَّ اُمَّةٍ جاثِیَةً کُلُّ اُمَّةٍ تُدعی اِلی کِتـبِهَا آیه ۲۸ سوره جاثیه
زَیَّنّا لِکُلِّ اُمَّةٍ عَمَلَهُم آیه ۱۰۸ سوره انعام
مِنهُم اُمَّةٌ مُقتَصِدَةٌ آيه ۶۶ سوره مائده
وهَمَّت کُلُّ اُمَّةٍ بِرَسولِهِم آيه ۵ سوره غافر
وقتی نگاه به قرآن داشته باشیم، درمی‌یابیم که قرآن برای جامعه یک حقیقت قائل است همان‌گونه که چند آیه‌‌ای که ابتدای یادداشت به عنوان نمونه آمده است، جامعه را یک حقیقت می‌داند و تعاملی که با آن دارد، تعامل با یک حقیقت بیرونی است. برای جامعه اجل، شعور، فهم، عمل، معصیت، اطاعت، کتاب و … قائل است. این نشان می‌دهد که این ترکیب افراد یک ترکیب حقیقی است؛ البته منظور از ترکیب، ترکبیت بدن و گوشت تن نیست، بلکه ترکیب افکار، اعتقادات، اندیشه‌ها، تمایلات، عواطف و … است.
در ترکیب حقیقی عناصر باید هویت خود را از دست بدهند و هنگامی که به مرکب نگاه می‌شود نباید هویت عناصر به چشم بیایید. اینکه ما در جامعه می‌بینیم که تضاد‌های فکری، سیاسی و … وجود دارد، شاید بتوان گفت این جامعه به معنای تمام و کمال تشکیل نشده است، در یکی یا چند بعد مرکب شده است مثلا در بعد اعتقادی در جامعه ترکیب حقیقی به وجود آمده است ولی از لحاظ سیاسی جامعه تشکیل نشده است و این درگیری‌هایی که در جامعه وجود دارد نشان از تمام نبودن جامعه دارد. جامعه وقتی کاملا شکل می‌گیرد که در تمام ابعاد فکری، اعتقادی، اندیشه‌ای، عاطفی و … اتحاد حقیقی به وجود بیاید؛ اتحادی که اجزاء و عناصر هویت مستقل نداشته باشند و درگیری در جامعه نباشد.
به عبارت دیگر شاید بتوان به شکل‌گیری جامعه نگاه تشکیکی داشت.
