اسلام_دین_اجتماعی

بسم الله الرحمن الرحیم
#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#محمد_حسین_خانی
#یادداشت_116
#جلسه_341
#اسلام_دین_اجتماعی

عن ابن مسعود قال: أتى النبيّ «ص» رجل يكلّمه فأرعد، فقال: «هوّن عليك! فلست بملك، انّما انا ابن امرأة كانت تأكل القدّ».
ابن مسعود گويد: مردى نزد پيامبر آمد و با او سخن مى‏گفت، و در آن حال لرزه بر اندامش افتاده بود؛ پيامبر گفت: «راحت باش! من شاه نيستم، پسر زنى هستم كه گوشت مانده خشك شده مى‏خورد».

برای اثبات اجتماعی بودن اسلام همین یک روایت کافی است که ثابت شود اسلام یک دین اجتماعی است
شریعتی که وقتی یک انسان بدون هیچ شان اجتماعی و عظمتی با پیامبر آن دین و نفر اول آن شریعت گفتگو می کند و از استرس و اضطراب لرزه به اندامش می افتد
اینگونه خود را معرفی کند
که من ملک یا پادشاه نیستم
در همین یک کلمه نفی کل نظام پادشاهی و اشرافی بودن است
اول می گوید من پادشاه نیستم
ودر آخر می فرمایند من فرزند مادری هستم که گوشت مانده خشک شده طعامش بوده( غذای کف جامعه و حتی پایین تر از متوسط جامعه)
وقتی یک نفر با پیامبر با تصور ملوکی خودش برخورد می کند وهمچین جوابی را می شنود
به نظرم باید عاشق این پیامبر و شریعت شود شریعتی که پیامبرش از خود مردم است و سختی های یک جامعه را چشیده
آیا اجتماعی بودن چیزی غیر از این تعابیر و برخورد هاست