زندگی‌گرایی اسلام غیر از زندگی‌گرایی مدرنیته است
#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#حامد_خواجه
#یادداشت_126
#جلسه_342
⭕️زندگی‌گرایی اسلام غیر از زندگی‌گرایی مدرنیته است
توجه و عنایتی که دین اسلام به زندگی‌گرایی دارد، کاملا متفاوت است با نگاهی که مدرنیته به زندگی و دنیا دارد، هر چند در هر دو به تقابل با رهبانیت مسیحی پرداخته شده است.
زندگی‌گرایی اسلام به معنای آباد کردن دنیا است اما در مدرنیته، آباد کردن دنیا نیست، بلکه به اسارت بردن دنیا و طبیعت است برای شهوات و لذت‌های انسانی. در اسلام اگر آباد کردن دنیا و توجه و به زندگی دنیایی می شود برای فراهم کردن زمینه‌ها برای تربیت توحیدی است، تربیتی که راه رسیدن به توحید شود لذا اسلام در عین اینکه به زندگی توجه دارد، تماما متوجه هویت معنوی زندگی هم هست، برای کوچک‌ترین حرکات و رفتار‌های بشری جنبه‌ی باطنی و غیبی آن را هم در نظر می‌گیرد.
اما زندگی‌گرایی که در مدرنیته مطرح است، به کل از عالم غیب بریده شده است و هیچ اعتقادی به باطن عالم ندارد، چه برسد به آنکه بخواهد باطن را نیز در زندگی خود مدنظر قرار دهد و تنها لذت انسانی است که به هویت کامل زندگی مدرن تبدیل شده است و چیز دیگری برای انسان مدرن در زندگی اهمیت ندارد.
لذا هنگامی که از زندگی‌گرایی اسلام صحبت می‌کنیم و زندگی‌گرایی را به عنوان یک مشخصه اسلام می‌شماریم، نباید تصور اولیه که از زندگی به ذهنمان می‌رسد را بپذیریم، تصوری که مدرنیته از زندگی در ذهن‌های ما ساخته است، آن زندگی نیست که اسلام به آن گرایش دارد، و شاید زندگی مدرن اصلا زندگی نباشد.
اینکه در زندگی مبنا و محور لذت‌جویی به خصوص لذت شهوانی باشد، اصلا با دین اسلام سازگاری ندارد؛ البته اسلام قائل به رهبانیت مسیحی هم نیست، ولی اینگونه که زندگی مدرن شهوت انسانی را محور قرار داده است را هم نفی می‌کند و گرایش به این نوع زندگی مدرن ندارد.
