آزاداندیشی بی استدلالی و هوچی‌گری نیست
نکته‌ی دیگری که یکی از دانشجویان عزیز گفتند، [این بود که] کرسی‌های آزاداندیشی به معنای واقعی کلمه تشکیل بشود. کاملاً درست است؛ من موافقم که کرسی‌های آزاداندیشی تشکیل بشود. ما که گفتیم کرسی آزاداندیشی، از اوّل نظرمان همین بود؛ کسی بیاید و نظر مخالف خودش را هم بگوید؛ منتها شما جوانِ دانشجوی انقلابیِ مسلمانِ ولائی، آن قدرت منطق و قوّت استدلال را پیدا کنید که بتوانید قشنگ بروید با خونسردی در مقابل او قرار بگیرید و استدلال او را باطل کنید؛ این خوب است، این درست است. و این امروز ممکن است؛ [شاید] ده سال پیش، دوازده سال پیش، پانزده سال پیش این کار ممکن نبود، امروز ممکن است. امروز جوانهایی که در حوزه‌ی دیانت فعّالیّت میکنند و توانایی‌های خوب فکری دارند، فراوانند؛ اشکال ندارد. البتّه یک آداب و ترتیبی دارد؛ یعنی کرسی آزاداندیشی یک ترتیبات و آدابی دارد که باید عقلای مسئولین دستگاه‌ها بنشینند این ترتیب و آداب را -که بتوانند درست هدایت کنند این کرسی‌ها را که کار خودش را انجام بدهد- مشخّص کنند. این هم یک نکته بود.۱۳۹۴/۰۴/۲۰
بیانات در دیدار جمعى از دانشجویان
آزاداندیشی چیزی غیر از گفتگو و برخورد عاقلانه نیست نمی شود از آزاداندیشی فقط لفظش را گرفت و در مواجه با این نعمت
احساسات خود را غلبه بدهیم
ویا عصبیت و تعصب برخورد کرد
کرسی آزاداندیشی وقتی راه حل است و تاثیر مثبت خود را دارد که همراه با عقلانیت و حرف منطقی همراه باشد
منطق است که از برخورد های هیجانی جلوگیری می کند و اجازه خروج از بحث را نمی دهد
در آزاداندیشی اگر حرفی حرف حق باشد و درست باشد با استدلال قابل اثبات است و نیاز به توهین و بی ادبی نیست
رفتاری که ما امروزه کم بیش شاهد آن هستیم
پس آزاداندیشی با بی منطقی و گفتگو با استدلال سست و بی ادبی هیچ ارتباطی ندارد .
