زندگی جهادی مقدمه‌ی وجودیه برای سلوک فردی و اجتماعی
بسم الله الرحمن الرحیم
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#مرتضی_قربانی
#یادداشت_25
#جلسه_216
✔️زندگی جهادی مقدمه‌ی وجودیه برای سلوک فردی و اجتماعی
🔸واجعل نفسک عدوا تجاهده
قبل از سلوک باید نفس و ظرافت‌های او را شناخت.
باید دشمنی‌های او را فهمید. باید معنای جهاد را دریافت.
بعد از این شناخت باید آن را دشمن گرفت و با آن جهاد کرد.
قبل از سالک شدن باید مجاهد بود.
انسان مجاهد قابلیت سالک شدن را دارد.
زندگی سالکانه بعد از زندگی مجاهدانه معنا و هویت پیدا می‌کند.
البته جهاد آدابی دارد نباید به دشمن ظلم کرد. اما در مواجهه با او نباید خوشبین بود، نباید افعال او را حمل بر صحت کرد، نباید از او غفلت کرد، نباید احساس امنیت به او داد و…
جهاد بستر و زمینه‌ی زندگی توحیدی است. به عبارتی جهاد فونداسیون و زیر ساخت زندگی مومنانه است. انسان مجاهد، فقط حق دارد حرف از زیست توحیدی بزند.
تنها اوست که می‌تواند به بسط توحید فکر کند. جز او کسی شانیت فکر تحقق تمدن توحیدی را ندارد.
باتوجه به جایگاه تکوینی مجاهدت و ضریب تاثیر زندگی جهادی در موفقیت سلوک فردی و اجتماعی ابتدا باید
زندگی جهادی و ویژگی‌های مجاهد و نیروی عملیاتی را به تصویر کشید سپس به تحقق آن در خود پرداخت.
بعد از چنین مقدمه‌ای می‌توان هوس قرب به الله کرد. بعد از رزمنده شدن می‌توان امید داشت که نماز، نماز شود. بعد از عادت به زندگی عملیاتی و مجاهدانه می‌توان، نماز را میزان قرب قرار داد.
