حضرت صاحب زمان ارواحنا فداه، دارای یک طرح و پروژه هستند و پای این کار هم ایستاده‌اند؛ هر چند از نظر‌ها غایب هستند.

ما همیشه در مرور تاریخ گذشتگان، گله‌مندیم که اصحاب و یاران و اطرافیان حضرات معصومین علیهم السلام طرح ایشان را نمی‌فهمیدند و بیرون از طرح بودند؛ هر چند اهل اقدام بودند کارهایی می‌کردند، امّا چون طرح ولی را نفهمیده بودند، از آن بیرون می‌زدند و به دنبال فهمیدن طرح ولی و به تبع آن عمل در طرح ولی نبودند و یا هم اشتباه می‌فهمیدند.

در عصر حاضر که امکان دسترسی به امام مانند گذشته نیست، شاید گمان شود که امکان فهمیدن طرح امام زمان ارواحنا فداه وجود ندارد و این گمان شود که تکلیفی نیست که به دنبال فهمیدن طرح ایشان باشیم! -بماند که کسانی هم هستند که قائل به طرح داشتن حضرت نیستند- به عبارت دیگر عدم امکان شنیدن سخنان حضرت، گمان می‌شود که امکان فهمیدن طرح ایشان وجود ندارد و تکلیف به فهمیدن طرح ایشان، تکلیف به ما لایطاق است.

امّا اگر در تاریخ ائمه اخیر متمرکز شویم، خواهیم دید که اولا با توجه به شرایط سیاسی آن زمان و حکومت‌های جور، و دوما برای آمادگی و تربیت جامعه برای دوران غیبت، این بزرگواران هم تقریبا در غیبت به سر می‌بردند و آنقدر دسترسی‌ها به ایشان سخت بود و یا مدت‌‌های طولانی در زندان بودند که تا حدودی می‌توان گفت غائب بودند؛ ولی همین ائمه دارای طرح بودند و پرژه‌ی خود را پیش می‌بردند و منفعل نبودند و همچنین کسانی بودند که طرح ایشان را می‌فهمیدند و در طرح ایشان اقدام می‌کردند.

علاوه بر این ما اهل بیت علیهم السلام را در یک نظریه که از حضرت آقا گرفته‌ایم، یک انسان ۲۵۰ ساله می‌دانیم؛ به عبارت دیگر می‌توان گفت تمام پروژه‌ها‌ی ایشان ذیل یک پروژه و طرح کلان است که به دوران امام عصر هم کشیده می‌شود. لذا نمی‌توان به راحتی گفت که فهمیدن طرح حضرت صاحب الزمان کاری غیر ممکن است. البته در این یادداشت قصد گفتن راه و روش رسیدن به آن طرح نبود، بلکه تنها قصد شد بود که بیان شود امکان رسیدن و فهمیدن طرح حضرت وجود دارد.