يادداشت 8 –  نسبت هماهنگي و تسخير

#يادداشت

#روح_توحيد_نفي_عبوديت_غير_خدا

#توحيد_از_ديدگاه_انسان_شناختي

#عقيل_رضانسب

#يادداشت_8

#جلسه_108

نسبت هماهنگي و تسخير

تسخير مقابل هماهنگي نيست. تسخير به معناي هماهنگ بودن سنن تكويني عالم براي شكوفايي فطري ارادي انسان است. يعني همه چيز آماده ست براي اينكه تو با اراده خود حركت كني و به كمال مورد توقع خود برسي، همه كمك كار تو هستند نه مقابل تو. همه در خدمت تو هستند براي حركت ارادي.

به نظر دو گانه تسخير و تغيير كه مطرح شد جالب نيست! سخر لكم ما في السماوات و ما في الارض، اگر به معناي در اختيار و تمهيد كننده رسيدن تو به كمال؛ گرفته شود، گاهي اوقات نيازمند ايجاد تغيير هستيم براي حركت انسان! مغز تفاوت نگاه انسان اسلامي با انسان غربي در تسخيري بودن همه چيز براي او، در تغيير نهفته نيست؛ بلكه در اين نهفته است كه انسان غربي مي خواهد بريده از خدا و بريده از غايت كمالي كه خداوند براي انسان در نظر گرفته است، و در موارد زيادي بي تفاوت به سنن الهي دست به تغيير در طبيعت و حتي در انسان هاي ديگر بزند.

انسان اسلامي هم مي خواهد دست به تغيير بزند، مي خواهد اعمال اراده كند تا حركت كند؛ ولي انسان اسلامي هم به سنن غيبي عالم ايمان دارد و هم به سنن مادي عالم و سعي مي كند در يك هماهنگي با اين سنن اعمال اراده كند و تغيير رقم بزند تا حركت او هم آهنگ با اين نظام هستي كه خداوند براي كمال او خلق كرده است (و لذا مسخر اوست) باشد، چو اگر اين حركت هماهنگ نباشد و بخواهد با جنگيدن با قوانين و سنن الهي كار خود را به پيش ببرد، هيچ كمالي براي او نخواهد بود و مدام در مقابله و جنگ با اين سنني كه براي رشد خود او طراحي شده است قرار مي گيرد و هم خود و ديگران را به رنج مي اندازد و هم طبيعت را زخمي مي كند كما اينكه انسان مدرن مشغول اين كار است و هر چه بيشتر جلو مي رود بيشتر گند اين تقابل و ناهماهنگي شان با سنن عالم مخصوصا سنن الهي دارد بالا مي آيد.

.