تاملی مختصر در باب رابطه ی آزاد اندیشی و تولید علم
بسم الله الرحمن الرحیم
رابطه ی آزاد اندیشی و تولید علم را به چند بیان میتوان تقریر کرد.
در ساحت اول آزاد اندیشی به عنوان رفع موانع مقابل تولید علم است. به عنوان مثال مقلد بودن و ذهن بسته داشتن از مسائلی هستند که مانع از تولید علم خواهند شد؛ آزاد اندیشی این موانع را از سر راه تولید علم برخواهد داشت.
در ساحت دوم به عنوان مقتضی است. اما در همین ساحت هم دو مرحله وجود دارد، یک مرحله مرحله ای حداقلی تر است که در واقع آزاد اندیشی نخبگان و دانشمندان است در مواجهه با پدیده ها و در اینکه حق را به صورت منتشر دنبال کنند و بدانند که ممکن است گزاره ای توصیف گر حق در دل دریافت های یک پیرزن روستایی دامدار باشد، و علم را فقط در چارچوب های تخصصی و کتابخانه ای و …. جستجو نکنند.
مرحله ی حداکثری آن این است که تمامی مردم آزاد اندیش باشند و از فهم حق و دریافت و مشاهده ی حق در هیچ مجالی پرهیزی نداشته باشند و ذهنشان را به روی این مساله بگشایند که تمام مساله هایی که حل میکنند در زندگی و یا تجاربی که کسب میکنند و مشاهداتی که میکنند میتوانند دریافتی از حق و حقیقت باشند و آن را از خود و از دیگران به رسمیت بشناسند و محیط خود را از این منظر همواره مطالعه کنند و یا شایسته ی مطالعه بدانند.
اگر آزاد اندیشی گسترش پیدا کند ما در تمامی این مراحل میتوانیم شاهد بدست آمدن گزاره های علمی بسیار زیاد باشیم.
شاید گامی به سوی خلق انبوه دانش …
