نگاه وحدتی به جهان

بسم الله الرحمن الرحیم
#یادداشت
#محمد_حسن_زاده
#مشخصاتـاسلام
#یادداشت_127
#جلسه_334

نگاه وحدتی به جهان و حس یگانگی و خویشاوندی با تک تک اجزای آفرینش، ضمن اینکه با طبع انسان سازگار است و گرایش به وحدت در وجود انسان نهفته است، از جهتی بسیار مشکل است و انسان را دچار دوگانگی میکند. چه طور میشود با کل عالم یکی شد؟ چه طور میشود همه عالم را از خود دانست و با آنها احساس خویشاوندی کرد؟ چه طور میشود هم جهاد کرد و هم عشق ورزید؟ چه طور میشود وقتی شمشیر برگردن کافر گذاشته و خونش را بر زمین ریختی در همان حال عاشق او باشی و او را از خود بدانی و برای خیر او و کل عالم او را بکشی؟ چه طور میتوانی با داعشی که نوزاد را می پزد و زیر برنج برای مادرش می برد حس یگانگی و خوشاوندی داشته باشی و از اعماق جان او را دوست داشته باشی و برای سعادتش دل بسوزانی؟
انگار باید به لایه ی بالاتری از نگاه وحدتی رسید با نگاه دیگری به کل جهان هستی نگاه کرد.