قاتل_دین_بخش_اول

#یادداشت ۲(براساس شروع دوباره جلسات)

#محمد_امامی
#قاتل_دین_بخش_اول
#جلسه_337

سیاست های جمهوری اسلامی بیش از آن که موجب حضور روز افزون دین در جامعه شده باشد؛ بستری برای حضور روحانیت در تمام نقش های اجتماعی بوده است. تلقی های خاص از دلالت های اجتماعی جامعیت دین به حضور مقتدر دین کمک نکرده بلکه نهاد روحانیت را فربه تر و دست درازی روحانیت بیشتر کرده است.

روحانیت مجری، روحانیت حامی محیط زیست، ،روحانیت پزشک‌، روحانیت بازیگر و از همه مهم تر قوه مجریه با همه تحذیرهای امام در اغلب موارد به دست روحانیت زمام داری شده است.

در سمت دیگر ماجرا،شاید تنها حضور جدی دین و روحانیت را در تدوین قانون اساسی دانست. والا با شورای نگهبان استصوابی، مجلس خبرگان که با سالی چند نشست روزگار می گذراند؛ حضور رقیق دین را شاهدیم که موجب تنزل یافتن دین از سطح راهبری به سطح نظارت شده است.

لرزه های این گسل به خاطر باوری که جامعه ایرانی به به پیوند دین و روحانیت دارد بیشتر می شود، و دیری نیست که دین به دست روحانیت به مقتل برود.

رفیقی می گفت: قبل از انقلاب امام فریاد می زد: چرا روحانیت را به انزوا برده اید.بعد انقلاب فریاد امام این بود: که رای مردم و روحانیت یکی است.