لازمه جامعیت داشتن دین از نگاه شهید مطهری
#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#حامد_خواجه
#یادداشت_123
#جلسه_339
بسم الله الرحمان الرحیم
شهید مطهری برای جامعیت داشتن دین یک لازمه بیان می‌کنند، یک لازمه ذاتی و آن این که اگر قرار است دین جامعیت داشته باشد باید مباحات داشته باشد به عبارت دیگر باید یک منطقه‌ی رها و آزاد در دین وجود داشته باشد.
در بدو امر شاید اینگونه به نظر برسد که ادیان گذشته و ماقبل اسلام، قسمت‌های رها و آزاد بیشتری دارند چرا که اسلام را دین کامل‌تری نسبت به ادیان قبلی می‌دانیم و چون رهایی در آن ادیان بیشتر است لذا جامعیت آن ادیان هم بیشتر از جامعیت اسلام است.
اما این خطا از آن روست که مباح را حکم نداشتن در نظر گرفته‌ایم؛ اینکه یک منطقه‌ای حکمش اباحه باشد فرق دارد با این که دین حکمی نداشته باشد. فرق است میان این که در یک قسمتی دین حرف نزده باشد با این که حرف دین در آن قسمت رهایی و آزاد بودن است. از همین جهت است که ما احکام را به پنج دسته تقسیم می‌کنیم و نمی‌گوییم احکام چهار دسته هستند و در موارد غیر این چهار دسته، اسلام حکم ندارد. بلکه حکم دارد و حکم به اباحه است.
چنانچه در علم اصول فقه هم گفته می‌شود که اباحه گاهی ناشی از این است که فعل مباح از هر ملاکی که انسان را به سوی انجام یا ترک عمل بخواند، خالی است و گاهی ناشی از وجود ملاکی است که ان مطلق العنان بودن مکلف است.
و الإباحة قد تنشأ عن خلوّ الفعل المباح من أيّ ملاك يدعو إلى الإلزام فعلا أو تركا، و قد تنشأ عن وجود ملاك في أن يكون المكلّف مطلق العنان (حلقه ثانیه شهید صدر)
?
