الهیات پشتیبان انقلاب اسلامی، اسلام سیاسی یا اسلام اجتماعی ( شماره 1 )

#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#الهیات_انقلاب_اسلامی
#اسلام_اجتماعی
#اسلام_سیاسی
#محمد_هادی_جوهری
#یادداشت_126
#جلسه_348

🔰الهیات پشتیبان انقلاب اسلامی، اسلام سیاسی یا اسلام اجتماعی ( شماره 1 )🔰

در هویت و چیستی انقلاب اسلامی سخن های متفاوتی بیان می شود. اما ادعایی که در باب انقلاب اسلامی به شدت ویژه می باشد، تغذیه آن از تراث 1400 ساله ناب شیعی می باشد.
اما سوال اصلی در این باب این می باشد که تراث غنی شیعی با چه الهیاتی در صدد کمک و پشتیبانی از انقلاب اسلامی می باشد.
الهیات پشتیبان انقلاب اسلامی از چه اسلامی تغذیه می کند؟ آیا اسلام با خوانش سیاسی مادر و والده انقلاب اسلامی می باشد و یا اسلام با خوانش اجتماعی؟
اساسا تفاوت نگاه اسلامی اجتماعی و اسلامی سیاسی در چیست؟ کدام یک می تواند خود را ناب ترین خوانش از اسلام بداند؟
عده ای انقلاب اسلامی و امام خمینی را پرچمدار اسلامی سیاسی می دانند. و معتقدند که مرحوم امام خمینی با استفاده از خوانش سیاسی از اسلام، از انقلاب اسلامی، پشتیبانی کرد. و عده ای دیگر خلاف این ادعا را بیان می کنند.
اما مسئله را باید کمی ریشه ای تر بررسی کرد. در فضای علوم اجتماعی برای هر نظام اجتماعی، سه نظام واره کلان اقتصادی و فرهنگی و سیاسی تصویر می شود. و دعوا های متعددی در صحنه علوم اجتماعی بر سر زیربنایی این نظام واره ها برای یک نظام اجتماعی شده است. برخی مانند اندیشه غرب مدرن ، اقتصاد را زیربنای یک نظام اجتماعی میدانند. حال فرقی نمی کند که از طائفه لیبرالیسم ها باشند که این را یک امر شر ندانند و آن را با توجیه اهمیت نیاز های اولیه انسانی پاسخ دهند و یا از طائفه مارکسیست ها باشند که این را یک امر شری دانسته ولی به سبب چبر اجتماعی آن را بپذیرند.
گروهی دیگر هم مانند خوانش اسلام ناب و اسلام اجتماعی، فرهنگ را به عنوان زیر بنا برای یک نظام اجتماعی اتخاذ می کنند. آن ها معتقدند که با توجه این که روح انسان هویت اصلی و تمییز دهنده او می باشد و در یک نظام اجتماعی انسانی باید هویت انسانی انسان سخن بگوید، فلذا ادعا می کنند که این فرهنگ است که زیر بنا قرار می گیرد چرا که فرهنگ نماینده روح جامعه می باشد.
اما در این میان جریانی وجود ندارد که قائل به زیربنایی سیاست باشد. البته عده ای هستند که برای سیاست ارزش به سزایی قائل هستند و معقدند کا ساختار های حاکمیتی، مهم ترین و موثرترین عامل برای اداره جامعه و یک نظام اجتماعی می باشد. اما این را با بیان زیربنایی سیاست مطرح نکرده اند.
اما مسئله دومی که از باب مقدمه باید بدان پرداخت این است که در امر سیاسی و حاکمیتی همیشه نگاه بالا به پایین و تحکمی قرار دارد. اساسا امر سیاست برای اداره و حل مسئله های اجتماعی از رویکرد دستوری و حکومتی استفاده می کند. اما رویکرد فرهنگی این گونه نمی باشد. رویکرد فرهنگ در صدد ایجاد یک معنای متفاهم عمومی در میان مردم و جامعه است که این معنا با ابزارهای فرهنگی ایجاد خواهد شد. به تعبیر دیگر برای اداره جامعه با رویکرد فرهنگی حرکت پایین به بالا می باشد. و فرهنگ از خود اجتماع برای اداره خودش کمک می گیرد.
حال با استفاده از این دو مقدمه به سوال اصلی بپردازیم. انقلاب اسلامی به عنوان بهترین تقریر و خوانش از اسلام از کدام یک اسلام های سیاسی و یا اجتماعی به عنوان الیهات پشتیبان، تغذیه می کند؟

ادامه دارد…