چرا گرگیج (ها) خطرناکند؟!

#مشخصات_اسلام
#یادداشت
#احمد_قوی
#یادداشت_91
#جلسه_360

چرا گرگیج (ها) خطرناکند؟!

مولوی گرگیج که در این چند سال اخیر حواشی کمی نداشته این بار نیز سخنانی بیان کرد که در حکم بنزین روی آتش بود. به نظر می رسد به هیچ وجه نباید از وی با این مبنا که قصد توهین نداشته دفاع کرد چرا که اگر اینگونه سخن گفتن تبدیل به روال شود، آینده ی بسیار خطرناکی در انتظار جامعه خواهد بود.

اگر چه می توان این را از سیاق کلمات جناب مولوی و همچنین متن عذرخواهی که امروز منتشر شده فهمید که وی قصد جسارت به ساحت اهل بیت پیامبر را نداشته است اما بدون شک با این گفتار خود به عقاید و هویت جامعه شیعی حمله کرده است. واکنش گسترده ای که این گفتار در طیف های گسترده ای از عموم شیعان ایجاد کرد بهترین دلیل این مطلب است که بسیاری این طور برداشت کرده اند که به هویتشان حمله شده است. به بیان دیگر جناب گرگیج تلاش کرده است تا با لازمه گرفتن ( البته این لازمه قطعا غلط است و هیچ تلازمی در واقع وجود ندارد) از اعتقادات شیعه آن ها را در دو گانه ای قرار دهد که در نهایت مجبور به پذیرش عقاید اهل سنت در رابطه با خلفا شوند.

اما نکته ی اساسی در برخورد با این ماجرا این است که این اتفاق را باید فراتر از یک مصداق و به عنوان یک رویکرد مورد توجه قرار داد. رویکردی که اساس و پایه ی آن بر شعله ور کردن آتش اختلافات مذهبی و حمله های ( ولو مودبانه) تاریخی و کلامی به اعتقادات سایر مسلمانان است. اساسا این بازی به قدری خطرناک است که هیچ برنده ای در کار نخواهد بود. سخنوران و نویسندگان شیعه و سنی که در تمام سال به طور مداوم مشغول تاخت و تاز ( ولو مودبانه) به حریم اعتقادات وهویت طرف مقابل هستند باید بدانند که ادامه دادن این زد و خوردها به هیچ وجه موجب پیروزی و یا حتی اسکات خصم نخواهد شد.

این که برخی خیال می کنند که اگر در منابر و تریبون های رسمی شیعی بیش از این به عقاید اهل سنت حمله می کردیم و در مورد شخصیت های مورد احترام آن ها تحلیل های تاریخی ارائه می دادیم امروز این صحبت ها از تریبون نماز جمعه آزاد شهر شنیده نمی شد، در نهایت خطا و اشتباه است.
چرا که هر چه حملات اعتقادی تاریخی از این سو افزایش کند موجبات ازدیاد واکنش طرف مقابل خواهد بود. حتی در همین مصداق نماز جمعه اخیر مولوی گرگیج واضح است که این سخنان غیرقابل قبول، خود به نوعی در واکنش به سخنان غیر قابل قبول دیگری است که از این طرف بیان شده است. و اساسا این دعوا تبدیل به یک دور باطل شده که هر طرف برای دفاع از خود به دیگری حمله می کند و همین باعث تند و رادیکال شدن بیش از پیش فضا خواهد شد.
بنابراین در این ماجرا تنها نباید امام جمعه اهل سنت آزادشهر را مقصر دانست. بلکه همه ی کسانی که همانند مولوی گرگیج به این اختلافات و دعواها در فضای عمومی جامعه دامن زده و به بهانه دفاع از عقاید خود به عقاید سایرین حمله می کنند در این اتفاق و امثال این اتفاق مقصر هستند. چه شیعه و چه سنی!
فلذا این به هیچ وجه قابل قبول نیست که عده ای به عنوان شیعه هر توهین و حمله ای را به مقدسات اهل سنت در سطح عمومی جامعه روا می دارند و هیچ واکنشی در برابر توهین های صریح جریان انحرافی در شیعه به مقدسات اهل سنت ندارند ولی وقتی این حمله ها با پاسخ غیر قابل قبول طرف مقابل مواجه می شود داعیه دار وحدت شده و فریاد توهین به مقدسات مردم را بلند کرده و آتش بیار معرکه شوند!