#نقد ناظر به متن استاد قنبریان حفظه الله (بخش دوم)

#مشخصات_اسلام
#یادداشت
#احمد_قوی
#یادداشت_95
#جلسه_365
#نقد ناظر به متن استاد قنبریان حفظه الله (بخش دوم)

اما همه ی سخنان یادداشت قبل به این معنا نیست که با پخش این مدلی برنامه سوره موافق باشم
باید عرض کنم که اینن فرمایش ح قنبریان هم قابل پذیرش نیست:

2️⃣ شما وقتی یک برنامه رسمی در صدا و سیمای ملی پخش می کنی برای نقد سقیفه خیلی معنا دار است. حتی اگر استاد قنبریان بخواهند در آن جا ساختار سیاسی سقیفه را بررسی کنند.
این برنامه اگر در صفحه اینستاگرام شخصی بود اصلا این بحث ها مطرح نبود. اگر منبر عادی بود اصلا مطرح نبود و… مساله صدا و سیمای رسمی نظام است.
واقعا این که جمهوری اسلامی در این 40 سال از تریبون صدا وسیما رسما و علنا و با تابلو وارد این دعوا نشده ( ولو علمی ولو در حد شیخ محسن قنبریان) ناشی از یک تحلیل عاقلانه برخاسته از ذهن رهبرانش است. تحلیلی که بیان می کند موقف تاریخی ما و عمق و پیچیدگی این فتنه ( سقیفه ) که بیش از 1000 سال در تمام مویرگ های 90 درصد مسلمانان نفوذ کرده به گونه ای است که تو نمی توانی نام سقیفه و هویت سنی و این تابلو را از تریبون رسمی نظامت نقد کنی. چرا که نقد رسمی و واضح و مودبانه همانا و شروع یک جدال بی پایان با اکثریت قاطع یک امت همانا…
دقت بفرمایید الان مساله ما نقد رسمی و با اسم سقیفه است و الا اگر منظور نقد اندیشه و گفتمان بدون نام بردن باشد به گونه ای که اهل سنت احساس نکنند شیعیان دارند مذهبشان را نقد می کنند تا خودشان را اثبات کنند خیلی هم خوب است ( ولی متاسفانه خیلی کم انجام می شود و اساسا آدم های کمی داریم که بتوانند غدیر و سقیفه را در تراز یک نظریه ی سیاسی بفهمند و تحلیل کنند).
جمهوری اسلامی اگر در این 40 سال در تریبون صداوسیما این بحث حساس را حتی عالمانه هم مطرح نکرده به خاطر عاقل بودنش است. بحث عالمانه محیط عالمانه می طلبد. بنده به استاد قنبریان بزرگوار عرض می کنم هر وقت این بحث های عالمانه را توانستید در یک جمع عالم سنی مطرح کنید و کار نهایتا به دعوا نکشید می توان به صدا وسیما هم فکر کرد.
بنده موافق بحثهای عالمانه در محیط های علمی هستم. (البته به عنوان یک جزئ از یک طرح گسترده) ولی عزیزان عالم و فاضل ما باید بتوانند بروند با فضاهای علمی آن طرف مدتی نشست و برخاست کنند و بتوانند 4 کلمه با طرف مقابل صحبت کنند بدون این که دعوا بشود و الا نقد عالمانه در صداسیما که کاری ندارد … اگر به همین سادگی می شد با بحث های عالمانه در محیط های عمومی این ماجرا را جمع کرده که 1000 سال شیعه در اقلیت محض نمی ماند!
فضای صدا وسیما حتی با فضای الغدیر هم متفاوت است… الغدیر کتاب علمی است که یک عالم نوشته و از مذهبش دفاع کرده. الغدیر تریبون رسمی نظامی نیست که میلیون ها نفر شهروند سنی دارد که آن ها هم خودشان را در همه ی امکانات کشور سهیم می دانند و همین الانش هم که تو سقیفه را نقد نکردی ، سخت معتقدند که در این 40 سال به اندازه درصد جمعیتشان از صدا و سیما بهره نداشتند ( حتی در حد شبکه های استانی و نه ملی )….
روضه شهادت در فاطمیه گرفتن و از تریبون رسمی پخش کردن هم با نقد مستقیم سقیفه در تریبون رسمی خیلی متفاوت است. آن روضه یعنی این که علی رغم وحدت و همه ی لوازمش من شیعه هستم و از شیعه بودنم هم کوتاه نمی آیم شهادت هم میگیرم و نه وفات که این خودش یعنی ما اوضاع را آن طور که شما میگویید گل و بلبل نمی دانیم ولی نقد سقیفه یعنی حمله مستقیم… دوستان نگویید دلالت التزامی شهادت یعنی نقد سقیفه چرا که در ساحت جامعه و حوادث کلان بین دلالت التزامی و مطابقی زمین تا آسمان متفاوت است