استثمار جبهه انقلاب به نام کار جهادی

#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#ازنظرایدئولوژی
#استثمار
#سیدمرتضی_شرافت
#جلسه_367
#یادداشت_75
#تطبیق

🔰استثمار جبهه انقلاب به نام کار جهادی

الفاظ و واژه ها در انتقال معنا اهمیت زیادی دارند. این واژه ها هستند که بر تفکر و امکان ثبت و انتقال علوم موثرند. و انسان با استعمال همین واژگان است که می تواند مرادش را بیان کند. اما گاهی واژه ای منقول می شود. یعنی از معنای اصلی خود خارج می شود و به معنای جدیدی به کار می رود. این تغییر معنایی منشاهای متفاوتی می تواند داشته باشد. مثلا اگر واژه ای در زمانه خاصی بسیار استعمال شده باشد، و پس از آن از رونق بیفتد، ممکن است از استعمالات تاثیر بپذیرد و حتی معنای اولیه واژه عوض شود.

استثمار هم واژه ای است که در برهه‌ای از ادبیات انقلاب، آن قدر به کار رفته که از معنای اولیه اش فاصله گرفته. شده است واژه ای هم ردیف استعمار، که به نظام سلطه و استکبار مربوط است. حالا ما از استثمار، چیزی نزدیک به استعمار نظام سلطه و بهره کشی آنها و بره داری هایشان می فهمیم.

اما اگر بخواهیم دقیق شویم، استثمار را باید به همان معنایی که شهید مطهری در «مشخصات اسلام» به کار برده اند، استعمال کنیم. استثمار به معنای بهره کشی بلاعوض است.
اگر چه نظام طاغوتی و غیر الهی و ولایت شیطان، اساسش بر استثمار است و باطنش استثماری است، اما نباید استثمار را تنها در نظام های طاغوتی منحصر کرد.
آن چه نیاز امروز جبهه انقلاب است -علاوه بر فهم عمق فسادانگیزی تمدن غرب- واکاوی مشکلات خودش است.
آیا استثمار در درون جبهه انقلاب و در درون نظام ولایی امکان دارد؟ اگر امکان بهره کشی بلاعوض در جبهه انقلاب وجود دارد، آیا به صورت عینی چنین وضعی وجود دارد؟

در ادبیات دینی و انقلابی، کلیدواژه های خوبی هست که راه را برای استثمار باز می کند. مثلا این که کار باید جهادی باشد. یا کار فی سبیل الله باشد. یا کار فقط برای خدا باشد.
چنین گزاره هایی اگرچه بسیار مقدس هستند، اما این تقدس تا زمانی است که از طرف مکلف چنین اعتقادی وجود داشته باشد. وقتی فردی نسبت به دیگری، توقع عمل این چنینی داشته باشد، این هم نوعی استثمار است. به خصوص اگر آن فرد متوقع، مسئولیت اجرایی داشته باشد.
وقتی با نیروهای جهادی و فرهنگی و انقلابی صحبت می کنیم، دلشان پر است از مسئولینی که از بیت المال حقوق می گیرند و از نیروهای انقلابی توقع کار جهادی دارند. خاصه اگر آن مسئول، ارادت خاصی هم به انقلاب نداشته باشد.

این جنس رفتار استثماری که در حوزه فرهنگ به وفور مشاهده می شود، یا به خاطر ناپختگی و کم فهمی و سادگی سازمانی ماست، که می توان آن را استثمار پنهان دانست. و یا به خاطر حیله گری و عدم تعهد به انقلاب و بهره های شخصی است، که استثمار آشکار است و متاسفانه هست!