آغازی برای برادران الهی شدن…

بسم الله الرحمن الرحیم

برادران الهی بودن یکی از آرمان های بلند حیات اسلامی ماست؛

برادران الهی بودن را اگر بودن در زیست شیعی ترجمه کنیم، از نشانه های یاران ائمه اطهار(ع) است.

در بسیاری از روایاتی که در مورد وارد شدن عده ای از محبین اهل بیت ع بر ایشان بدست ما رسیده، اگر این محبین خودشان را منسوب و شیعه به اهل بیت ع معرفی کرده اند حضرات به سرعت بحث حقوق برادری را به میان کشیده اند و در این رابطه مدعیان را نصیحت یا مواخذه کرده اند! حتی گفته شده حضرت رضا ع در قبال چنین جمعی که 40 روز بر در خانه ایشان منتظر ایستادند نه جواب سلامشان را دادند و نه تا 40 روز ایشان را به حضور پذیرفتند! و وقیت آنها از ادعای شیعه بودن دست برداشتند و گفتند لااقل محب شما که هستیم، حضرت ع رفتارشان تغییر کرد.

و یا وقتی ابن مهزیار به محضرت حضرت بقیة الله عج شرفیاب شد، باز هم حضرت عج موانعی که برای تشرف بیان فرمودند از جنس تعاملات ناصحیح با مردم بود!

اینکه ما به دنبال آغازی برای برادران الهی شدن باشیم، یک خواسته ی خیلی خوب و یک توفیق بزرگ است!

قدر جمعی که با این نام داریم را بیش از پیش بدانیم!