کنشگران عرصه گفتمان سازی

از نظر حقیر چند لایه باید پشت سر یک گفتمان سازی قرار بگیرند:

1- نخبگان علمی:
لایه اول لایه مراجع علمی هستند. این لایه وظیفه کار عمیق دانشی و تولید دانش پشتیبان برای پاسخ گویی به نیاز های جامعه و حکومت اسلامی است. طبیعتا علم مطلوبی که بتواند نیاز های جامعه ما را پاسخ گوید، علمی است که مبتنی بر مکتب امام ره باشد.
اگر نخبه ای در اینجا توان رهبری جریان تولید علم نیز داشته باشد، به ایشان رهبر علمی نیز میگویند. لکن آنچه قدر مسلم نیاز ما برای گفتمان سازی است، نخبه علمی است.

2- رهبر فکری:
رهبر فکری اندیشمندی است که بر اساس دانش های اسلامی و بر اساس دریافتی که از صحنه جامعه دارد بتواند ایده اصلاحی ارائه دهد و طبق آن نظام اندیشه و مفاهیم مرتبط را نیز تولید و یا باز تقریر کند، و در مرتبه بعد بتواند نخبگان فکری و فرهنگی را با این ایده اصلاحی درگیر کند و این ایده را برای آنها گفتمان کند.
در این مرحله برای پشتیبانی جریان گفتمان سازی نخبه فکری کافی نیست، بلکه باید رهبری و گفتمان سازی در لایه نخبگان فکری و فرهنگی نیز انجام شود و رهبری فکری تحقق یابد.

3- رهبر فرهنگی:
رهبر فرهنگی وظیفه رهبری، سررشته داری و شکل دهی جریانات تبلیغی، هنری، اجتماعی بر اساس ایده اصلاحی را برعهده دارد. این لایه در واقع حلقه واسط بین میدان و متفکر است و باید بازخورد ها را به متفکر منتقل کند و از تولید جدی را مطالبه کند. هرچند خودش نیز ذیل ایده اصلاحی تولیدات دارد.

4- مدیران تبلیغی
این لایه وظیفه مدریت تولیدات و جریانات تبلیغی را ذیل رهبر فرهنگی برعهده دارند. رهبری جریان تبلیغی بر عهده ی رهبر فرهنگی است لکن مدیران تبلیغی جریان تبلیغی را ذیل خطوط رهبری فرهنگی شکل دهی و جهت دهی میکنند. بستر سازی، هدایت تولیدات تبلیغی، هنری، مدیریت انتقال پیام و… از وظایف ایشان است.