فطرت یعنی زبان انتباه

#یادداشت
#یادداشت_قضا
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#توحید_از_دیدگاه_انسان_شناختی
#سعید_خورشیدی
#یادداشت_3
#جلسه_104
زبان را توانایی برقراری ارتباط و انتقال مفهومی از ذهنی به ذهن دیگر تعریف کرده اند .
گفته شد که زبان فطرت یعنی مخاطب قرار دادن فطرت
یعنی مفهومی را به فطرت شخص انتقال دادن
اما فطرت پذیرای مفاهیم نیست بلکه همه مفاهیم نزد او بالاجمال حاضرند .
پس زبان فطرت یعنی زبان انتباه ، زبان بشارت و انذار ، زبان نهیب زدن ، زبان احیا
این زبان فراگیر است و به تفاوت سن و تاریخ و نژاد و ژنتیک و حتی عقاید و سنت ها ، متفاوت نمیشود .
این زبان صراح و معروف است .
این زبان ، زبان قرآن است .
پر است از استفهام انکاری ! پر است از نشان دادن آسمان و زمین و آفاق و انفس! پر است از تاریخ و عبرت و چقدر در آن کم است تبیین دقیق علمی ! چه کم است اصطلاح تخصصی !
زبان فطرت خالی از برهان است ، تا حدودی از نقل هم خالی است ، بلکه انسان را به یک شهود آسان درونی سوق میدهد .
+ سوال : فهم فطری چیست ؟ همان شکوفایی نسبی فطرت کاشفه منظور است ؟