فطرت و استعداد

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#توحید_از_دیدگاه_انسان_شناختی
#عقیل_رضانسب
#یادداشت_6
#جلسه_106

? فطرت و استعداد

? آیا فطرت را می شود به معنای استعداد گرفت؟ در استعداد این نکته نهفته است که مثلا این هسته خرما جهت دار است به سمت درخت خرما شدن، همه ساخت وجودی که در اختیارش هست در این جهت تنظیم شده است؛ منتها اگر شرایط مناسبی در اختیارش قرار بگیرد (در خاک قرار بگیرد و آب و نور و هوای کافی به آن برسد) شکوفا می شود و ابتدا یک نهال ضعیف و سپس آرام آرام و به تدریج رشد می کند تا در نهایت یک درخت خرمای تنومندی می شود که می شود از آن خرما برداشت کرد.
? آیا فطرت بیش از این است؟ آیا فطرت به همین معنا نیست که انسان استعداد خلیفه اللهی دارد و تمام ظرفیت های وجودی او در این زمینه آماده بسیج شدن هستند و وجود او کاملا جهت دار است که به این سمت حرکت بکند. و همانند همان هسته خرما باید زمینه مناسب در اختیار او قرار بگیرد تا این فطرت شکوفا شود، و اگر در بستری غیر مناسب قرار بگیرد فطرت او شکوفا نمی شود. تازه این شکوفایی فطرت هم تدریجی و گام به گام است و از دوران نهالی تا درختی تنومند شدن را می تواند طی کند.

قصد تشبیه نداشتم، واقعا احساس می کنم فطرت همین است.