شریعت_و_شهریاری

#يادداشت
#روح_توحيد_نفي_عبوديت_غير_خدا
#توحيد_از_ديدگاه_خط‌مشي_اجتماعي
#اميد_فشندي
#يادداشت_35
#جلسه_147

#شریعت_و_شهریاری

پایه‌ی پود (رشته‌های عرضی و افقی) تعاملات مردم در بافت اجتماعی، بیشتر بر اساس توصیه‌های اخلاقی و آداب اجتماعی ساخت می‌یابد، اما تار سطوح خرد و کلان تدبیر امور و اداره‌ی جامعه، بر اساس الزامات قانونی، ورود حاکمیتی در تعاملات پودی مردم نیز با وضع قوانین تحقق می‌یابد.

شاید مواسات را بشود در خیط اخوت جانمایی کرد و عدالت را در خیط ولایت ( گرچه اخوت نیز ولایت عرضی است)؛ توصیه به مواسات اگر عدالت‌قراری مسئولین را سست کند، خطاست، چه اینکه عدالت‌خواهی نیز اگر مواسات مردمی و حسّ «برای هم بودن» را تضعیف کند، بی‌جاست.

وقتی شریعت را بر سریر شهریاری نشاندیم و کلید خزائن زمین را به دست شیخ و شریعت‌پناهان سپردیم، شرعی نیست که شهریاران حکومت اسلامی را صرفا با وعید آتش جهنم از بی‌عدالتی بازداریم (توصیه‌های بی‌خطر!)، اما عموم متشرّعین را با الزامات و بند و زندان دنیایی.

درمان بی‌عدالتی‌های عمیق در جامعه، عدالت است نه مواسات … چه این شهریارانند که با بی‌عدالتی، مواسات را به اضطرار اخلاقی تقلیل می‌دهند.