لیبرالیسم و عدالت
#یادداشت
#حسین_علیمردانی
#جلسه_152
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#توحید_از_دیدگاه_خط_مشی_اجتماعی
#لیبرالیسم #عدالت
?لیبرالیسم و عدالت(ادامه از قبل)
?ما معتقدیم حد کمال تمام ارزش های والای انسانی نه تنها در معصوم تجلی می یابد، بلکه اصلا با او معنا می شود. تا جایی که اعمال او معیار سنجش قرار می گیرد.
وَ نَضَعُ الْمَوازینَ الْقِسْطَ … (انبیاء؛ 7)
السّلامُ علَی میزانِ الأعمالِ (زیارت مطلقه حضرت امیر ع)
?در واقع عدالت را با معصوم و در معصوم و همراه او می یابیم.
عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ يَدُورُ حَيْثُمَا دَارَ
?اینطور به نظر می رسد که حیات بشری با انسان کامل آغاز می شود، ادامه می یابد، خاتمه می پذیرد. به عبارتی فصل انسان از حیوان، انسان کامل است. خدای متعال اصل انسانیت را در او به ودیعه نهاده و سایرین به میزانی که شبیه اویند، انسان به شمار می آیند.
?با این اوصاف، هر مکتبی که می خواهد برنامه که برای زندگی بشر تدارک ببیند، باید ابتدائا انسان کاملش را معرفی کند، هم به صورت نظری و هم به صورت مصداقی.
?مصداقا آنچه که مکاتب بشری به عنوان انسان کامل به نشان داده اند، در سپهر اندیشه ی اسلامی، مصداق شیطان و پست تر از حیوان می یابیم!
.
