زنبور #مورچه #عنكبوت
#يادداشت
#روح_توحيد_نفي_عبوديت_غير_خدا
#معیار_ارزیابی_ادعای_توحید
#اميد_فشندي
#يادداشت_49
#جلسه_169
#زنبور #مورچه #عنكبوت
زنبور در ميان حيوانات از يك #فرهيختگي خاصي برخوردار است؛ نه چون مورچه دائما ذليل و آواره‌ي زمين است براي جمع آذوقه و یک‌پارچه چشم است به دست بیگانه، نه مانند عنكبوت که در خويش مي‌تند و تلاشي نمي‌كند، بی‌نیازی پوشالی از غیر دارد.
#زنبور اما، درون‌زا و برون‌گراست!
به ظرافت در پي گرده‌هاي سودآور مي‌رود، مي‌مكد، فراوري مي‌كند، عسل مي‌دهد!
هم نوش دارد و هم نيش!
نه مورچه‌وار كلا واردكننده است، نه عنكبوت‌گون درگير ترشحات درون خود است.
#طلبه‌ي_فرهيخته‌ي_انقلابي، نه در تارعنكبوت‌های حوزه اسير مي‌شود، نه دل به مورچستان دانشگاه مي‌بندند:
وَ أَوْحي رَبُّكَ إِلَي النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا يَعْرِشُونَ * ثُمَّ كُلِي مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ؛ خطاب به امام گفتم اين زنبورهاي عسل، همان طلبهها بودند كه نشستند اين شهد را – حرف شما را – مكيدند، بعد منتشر شدند در اطراف كشور و در جاهاي مختلف و اين شهد را به كام مردم ريختند؛ آنجايي هم كه لازم بود نيش زدند؛ نيش هم زدند! (94/12/25)
