مدیریت با رویکرد تربیتی و جهادی و یا رویکرد اداری و کارمندی
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#مرتضی_قربانی (منبع: کپی از …)
#یادداشت_9
#جلسه_178
?مدیریت با رویکرد تربیتی و جهادی و یا رویکرد اداری و کارمندی
توهم شانیت و خودبزرگ بینی در مقام اثبات و یا تنبلی و عافیت طلبی و جهل از جمله اسباب انفعال و بی‌غیرتی در برخی از امور شخصی روزانه است.
متاسفانه یکی از مواردی که راه را برای تغافل و تجاهل یا حسن ظن در محیط‌های مشترک و حتی خانواده، باز نمی‌گذارد، استمرار بر تنبلی در انجام امور شخصی است.
گاه افرادی با دلائل به ظاهر اندیشمندانه و با رویکرد تشکیلاتی، سستی و کم کاری خود را موجه نشان می‌دهند. یکی از ادله‌ی ایشان اینست که هر کس وظیفه‌ای دارد و با توجه به آن نقش ایفا می‌کند. ایشان می‌فرمایند که اقتضای کار تیمی چنین تقسیم وظایفی است.
بنابراین نباید عذاب وجدان داشت و با طیب نفس، نظافت اتاق و میز کار و یا شستن لیوان چایی و… را به مسئول مربوطه که حقوق هم می‌گیرد واگذار کرد. در برخی موارد حتی شنیده شده است که شخصی ایده‌ای مطرح کرده که بدلیل حجم کار زیاد و کمبود زمان باید کسی را استخدام کنیم تا مسئول لقمه گرفتن و جویدن غذا و … برای نیروهای مجموعه باشد.
باید به چنین اشخاص بزرگواری عرض کرد که اندیشه شما در مورد تقسیم وظایف به لحاظ کبروی درست است. اما در تشخیص صغری التفات به لوازم و توالی فاسد یک تصمیم نیاز به دقت و فطانت بسیاری دارد و اگر چنین ظرافتی را لحاظ نکنید فقط و فقط گذر زمان است که انحراف را منکشف می‌کند.
باید بجناب‌شان عرض کرد که یا دم از رشد جامع نزنید و یا متوجه باشید که زندگی ابعاد گونه‌گونی دارد که اگر در تمام شئون آن ورزیده و چالاک نباشید و بلکه در اموری بی‌عرضه و طفل باشید، لیاقت راه‌بری و امامت را ندارید و اگر در جایی گمارده شوید حقیقتا متلبس به آن نشده‌اید.
(جای سخن بسیار است اما العاقل یکفی بالاشاره)
#رشدجامع
#ابعاد‌زندگی
#ضرورت‌چالاکی‌وکارگربودن
#مهارت‌زندگی‌دراجتماع
#آداب‌زندگی‌گروهی
#فاستبقواالخیرات
