اگرچه هر جلسه بنده متن پیاده شده جلسه و عناوین بحث را می نویسم،

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#سیدمرتضی_شرافت
#یادداشت_29
#جلسه_189

خرده #تقریر
#فهرست بحث

➖اگرچه هر جلسه بنده متن پیاده شده جلسه و عناوین بحث را می نویسم، اما با توجه به این که بحث از کارآمدی چند جلسه ای به طول انجامیده است، فهرست‌واره ای از سیر بحث ارائه می نمایم.

🔶1. کارآمدی دین
به طور پیش فرض گرفته شده است که ما قائل به دینی حد اکثری هستیم که می تواند همه عرصه های حیات بشری را پشتیبانی کند. و برای سعادت دنیا و آخرت و معاش و معاد انسان و همچنین مدیریت فرد و جامعه در هر زمان و هر مکانی برنامه کامل و جامع دارد.

اگر چه این جا مخالفین جدی وجود دارند، ولی فعلا محل نزاع ما، تاثیر کارآمدی در فهم دین است.

🔷2. کارآمدی فهم دین
در این باب سه قول را می توان مطرح کرد:
🔹1. تعبد و انقیاد محض.
عده ای دین را تعبد می دانند. واساسا برای کارآمدی این صلاحیت را قائل نیستند که بتواند سنجه ای برای فهم دین واقع شود.

🔹2. کارآمدی مطلق.
این که کارآمدی را ملاک مطلق بررسی فهم خود از دین قرار دهیم و اگر جایی دین با آنچه ما کارآمدی می پنداریم، در تناقض بود، اولویت را به کارآمدی بدهیم.

🔹3. توجه به کارآمدی در عین تعبد و توجه به روش های استنباطی
این قول را برگزیده ایم. یعنی اگر چه قائل به تعبد در بالاترین مرتبه اش هستیم، اما نسبت به کارآمدی هم بی تفاوت نیستیم و اگر دین توصیه های منفعلانه، یا مثلا حقارت آمیز داشته باشد، در فهم خود از دین شک می کنیم.

اما توجه داریم که کارآمدی مقوله مخاطره آمیزی است.
🔶مخاطرات کارآمدی:
🔸1. تعجیل در ثمره گرایی. عدم فهم متانت وتدریج در روش اسلام، و عملگرایی افراطی باعث جدایی از مسیر حق می شود. و خروج از منطق حق، به معنای ورود در منطق ضلال است.
وقتی فرد، فکر و یا جریانی از منطق حق منحرف شد، ناگریز از افتادن در دامن غرب زدگی است.

دو رویکرد به کارآمدی:
🔹1. توجه به کارآمدی به عنوان مستقر و موقف
🔹2. توجه به کارآمدی به عنوان پرچم و معالم الطریق
البته فرصت به تفصیل این بحث نرسید و در همین حد اشاره شد. و برای بنده روشن نشد که تفاوت این دو رویکرد و ثمرات هر کدام چیست.