گاه جریان شناسانه همواره به ما کمک می کند

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#یادداشت_37
#احمد_قوی
#جلسه_190
#قرآن
#قرآن_بسندگی

در استقبال از نظر برادر #محمد_امامی و پاسخ به برادر #عقیل_رضا_نسب

نگاه جریان شناسانه همواره به ما کمک می کند تا خاستگاه و ریشه های گرایشات اندیشه ای یک متفکر را متوجه شده و بتوانیم با نگاهی از بالا او و گفته هایش را تحلیل کنیم.
از طرفی آسیب نگاه های جریان شناسانه #تعجیل در #تطبیق و افتاده به ورطه ی تحلیل های #تیپیکال است.
این که ما از اوایل قرن 20 با یک جریان قرآن گرا در جهان اسلام و به تبع آن در ایران مواجهیم و این که #سید_علی_خامنه_ای با برخی از این اندیشمندان حشر و نشر داشته است سرجای خود.
اما آنچیزی که غفلت از آن ما را به تقلیل گرایی دچار خواهد کرد تاویل این دغدغه ی مبارک و نهضت بازگشت به قرآن و اسلام ناب ، به مفهوم قرآن بسندگی است.
قرآن بسندگی که در امثال کسروی مشاهده می شود و یا دوگانه اسلام قرآن و اسلام روایات که برخی به آن دامن می زنند جنبه ی افراطی و خارج از چارچوب یک دغدغه و یک احساس نیاز در امت اسلامی مبنی بر ضرورت رجوع به قرآن کریم به عنوان اصلی ترین منبع دین و کتاب زندگی است.
اتفاقا چرخه ی جریان شناسی را با تمام ابعادش در نظر بگیریم متوجه می شویم که یکی از علل این نهضت بازگشت به قرآن وجود فهم های غلط ، خرافی ، و غیرعقلانی از دین و منابع روایی بوده که یکی از علل #عقب_ماندگی مسلمین قلمداد می شود.
از طرفی در دوره ی پس از فروپاشی عثمانی جریان #تصوف و فهم های صوفی مآبانه از دین جزو مهم ترین متهمان انحطاط امت اسلامی محسوب می شوند.
از فضای جریان شناسی که بگذریم (جای دعوایش اینجا نیست) ؛ به نظر می رسد تحلیل قرآن بسندگی از تفکر ، گفتمان و عملکرد قرآنی حضرت آقا یک اجحاف تاریخی و نابخشودنی محسوب می شود.
شما با شخصیتی مواجه هستید که انس فوق العاده و نگاه های قرآنیش نه تنها او را به سمت دوری از تراث روایی سوق نداده بلکه به قطع می توان ادعا کرد که ایشان یکی پرتتبع ترین اندیشمندان اسلامی در حوزه ی روایات و سیره معصومین هستند. البته ناگفته نماند که این اندیشه قرآنی با این که خللی در نگاه ایشان به سنت ایجاد نکرده ولی با این حال تا ساحت فقه ایشان هم امتداد پیدا کرده (رج به فقه غنا).
فلذا به نظر می رسد قرآن محوری و فهم قرآنی ایشان از اندیشه اسلامی نه تنها نقطه ضعف محسوب نمی شود؛ بلکه نشان دهنده ی کارآمدی ، اتقان و پیشرو بودن اندیشه انس گرفته و تربیت شده قرآن کریم است.