ما چه ایده های اصلاحی ای میتوانیم به عنوان ایده های اصلاحی مطلوب بشناسیم؟

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#توحید_از_دیدگاه_خط_مشی_اجتماعی
#سید_مصطفی_مدرس
#یادداشت_60
#جلسه_207

ما چه ایده های اصلاحی ای میتوانیم به عنوان ایده های اصلاحی مطلوب بشناسیم؟
#بیانیه_مأموریت انبیاء علیهم السلام چه سخنی برای ما دارد؟

🔰 بیانیۀ مأموریت انبیاء در 4 بند

«چهار عمل اصلی» که در «بیانیۀ مأموریت انبیاء در قرآن» بیان شده، را می‌توان چارچوب اصلاح یک جامعه دانست:

«هوَ الَّذی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ؛
یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ،
وَ یُزَکِّیهِمْ،
وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ،
وَ الْحِکْمَةَ»(جمعه/2)

در یادداشتهای پیشن مطرح شد که:

1️⃣یتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِه یعنی گفتمان سازی

2️⃣و یُزَکِّیهِمْ معنی شد به سیاست(به معنی اقامه قانون و حدود الهی) و مرد سیاست (به معنای قانونگزار و مجری قانون)

شاید بتوان ترجمان های امروزی و تطبیقاتی ناظر به اکنون جمهوری اسلامی برای یُزَکِّیهِمْ یافت:

یکی از کنشهای رایجی که در چند سال اخیر رواج یافته توجه به سیاستگذاری و تدوین بسته های سیاستی می باشد یعنی تدوین بسته های سیاستی در جهت پیشبرد مقاصد و حل چالش ها. نقش و کنشی که امروزه نوع اندیشکده های تاسیس شده در دهه اخیر بر عهده گرفته اند.

هر چند در گام اول انقلاب نظام کارشناسی نوعا با عقلانیت لیبرال این را بر عهده داشته است اما در چند سال اخیر خرده جریان های متکثری بر آن شده اند تا بسته سیاستهایی را پیشنهاد دهند که برآمده از عقلانیت دینی می باشد.

اما قانون خوب یا به تعبیر بهتر قانون الهی کافی نیست بلکه نیازمند به اقامه کننده قانون صالح و متقی می باشد. همانطور در روایتی نقش امراء و حاکمان و اقامه کنندگان قانون از نقش تربیتی والدین مؤثرتر خوانده شده است:
وَ قَالَ ع النَّاسُ بِأُمَرَائِهِمْ أَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبَائِهِمْ. تحف العقول، النص، ص: 208

پس کارگزار و اقامه کننده قانون بسان قانون گزار نیز یکی دیگر از مصادیق برای تحقق تزکیه نیز می باشد. کما اینکه در روایتی از نبی ختمی صلوات الله علیه صلاح و سعادت امت به دو صنف گره زده شده است:

حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ عَلِيٍّ الْكُوفِيُّ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنِي جَدِّي الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ عَنْ جَدِّهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ الشَّعِيرِيِّ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص

صِنْفَانِ مِنْ أُمَّتِي إِذَا صَلَحَا صَلَحَتْ أُمَّتِي وَ إِذَا فَسَدَا فَسَدَتْ أُمَّتِي الْأُمَرَاءُ وَ الْفقها(العلماء). الأمالي( للصدوق)، النص، ص: 366

در یادداشت بعد رابطه یتلو علیهم و یزکیهم را بررسی خواهم کرد.