دو تقریر از پیشرفت حسینی

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#پیشرفت_حسینی
#فصل_اخیر
#محمد_هادی_جوهری
#یادداشت_39
#جلسه_213

🔶دو تقریر از پیشرفت حسینی🔶

گفتمان راهبردی و عملیاتی برای وضعیت فعلی ایران باید گفتمان پیشرفت باشد. اما سوال این است که چه پیشرفتی مد نظر است ؟

آیا مراد ما از پیشرفت همان توسعه غربی است ؟! قطعا خیر

پس مراد از پیشرفت چیست ؟

هر ذهنیتی که بخواهد در جامعه مطالبه شود و تا حد زمزمه شدن در جامعه پیش رود که بتوان آن را به عنوان گفتمان در نظر گرفت باید با هویت آن جامعه نسبت داشته باشد، در غیر این صورت به عنوان گفتمان نمی توان آن ذهنیت را پذیرفت .
جامعه ایران به شدت مذهبی و متدین می باشد. و امام حسین علیه السلام بارزترین معیار هویت شیعی و اسلامی جامعه ایران می باشد.
لذا برای اینکه بخواهیم گفتمان پیشرفت در جامعه ایران محقق شود باید قید حسینی به عنوان ضمیمه به پیشرفت اضافه شود تا نسبتی با هویت شیعی جامعه ایران برقرار کند. این تقریر نخست از پیشرفت حسینی است.

اما تقریر دیگر و غنی تر نیز می شود از پیشرفت حسینی داشت . در تقریر دوم برخلاف تقریر اول، حسینی بودن پیشرفت به عنوان فصل اخیر پیشرفت می باشد.یعنی، آن وقت حسینی بودن فقط یک ضمیمه و رنگ برای پیشرفت نیست .
بلکه حسینی بودن یعنی همان همه جانبه و حقیقی بودن . حسینی بودن، پیشرفت را از توسعه غربی تمییز می دهد. در این صورت منظور و مراد ما فقط توسعه غربی که توجه اصلی اش توسعه اقتصادی می باشد دیگر نیست . بلکه پیشرفت در همه زمینه ها یعنی پیشرفتی همه جانبه . و حتی فراتر از همه جانبه بودن، پیشرفت باید حقیقی هم باشد. یعنی این فصل اخیر علاوه بر نفی توسعه غربی به خاطر همه جانبه نبودن ، آن را به دلیل غیر حقیقی بودنش نیز نفی می کند.

این می شود تقریر ثانی از پیشرفت حسینی، که در این تقریر علاوه بر توجه به مسئله هویتی جامعه ایران برای تحقق پیشرفت، از حیث مطلوبیت و همه جانبه و حقیقی بودن هم توجه به پیشرفت شده است.