گفتمان پیشرفت و هویت شیعی

#امید_فشندی
#جلسه_214
#یادداشت_89
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#معیار_ارزیابی_ادعای_توحید

✅ گفتمان پیشرفت و هویت شیعی

مقوله‌ی #پیشرفت از عناصر مفهومی مهمّی تغذیه می‌كند ازجمله #آینده ؛ البته آینده نه به‌معنای ظرفی از زمان كه حالا نیست و آناتی پس از الآن است، بلكه به‌معنای منازل و مقاصد پی‌درپی‌ای است كه – در یك حركت پیوسته – بر انسان یا جامعه‌ی انسانی می‌گذرد.

عنصر #انتظار و باور به #مهدویت – و حتی رجعت – از اجزای سازنده‌ی #هویت_شیعه است و این انتظار و مهدویت نیز با آینده گره خورده است.

بنابراین سه مقوله‌ی #پیشرفت و #شیعه و #آینده در نسبت تنگاتنگی با هم قرار دارند، اما چرا جامعه‌ی علمی و عامّی شیعی در عمل، كم‌تر از بسیاری از كشورهایی كه از چنین اقتدارات مفهومی و معنایی خاصی برخوردار نیستند، به آینده و پیشرفت و بازیابی و جانمایی نقش خود در ساختن آینده نمی‌پردازد؟

در یك كلام باید گفت كه #آینده‌ی_مهدوی_شیعی از دالان #اراده ی شیعیان نمی‌گذرد تا ایشان را در موضع فعّال و سازنده نسبت به آینده قرار دهد!

نه در غیبت برای خود سهمی می‌بینیم و نه در ظهور، نقشی و در این انفعال، بسیار سخت است كه هویت شیعی زایای یك اراده‌ی معطوف به پیشرفت شود!