درگیری_شعار_توحید_با_استکبار
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#درگیری_شعار_توحید_با_استکبار
#سیدمرتضی_شرافت
#یادداشت_44
#جلسه_227
لقمان : 7 وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِ آياتُنا وَلَّى مُسْتَكْبِراً كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْها كَأَنَّ في أُذُنَيْهِ وَقْراً فَبَشِّرْهُ بِعَذابٍ أَليم
در جلسه 227 وقتی حضرت استاد به توضیح آیه شریف بالا رسیدند، مصداق “وقر” راذ علوم انسانی دانستند.
یکی دو جلسه قبل تر، زمانی که معنای عجب، کبر، تکبر و استکبار را توضیح می دادند، ریشه استکبار امروز را اومانیزم دانستند. جایی که انسان محور قرار می گیرد و در نتیجه خودش را بالاتر از حق می داند.
به نظر یکی از مهم ترین وظایف ما مراجعه این چنینی به قرآن است. یعنی دریافت مفاهیم قرآن به طوری که رفته رفته یک نظام جامع معنایی شکل بگیرد، مجموعه ای از گزاره ها در کنار هم قرار بگیرد و بر اساس ادبیات قرآن یک نظام اندیشه را شکل دهد.
و از طرف دیگر، تطبیق همان گزاره ها بر مصادیق امروز. چیزی مانند دو مثال بالا در مقاله روح توحید که به کشف مفاهیم پرداخته و در تطبیق های حضرت استاد بر مصادیق آن مفاهیم.
یکی از فواید مهم چنین رویکردی، پاسخ گویی قرآنی به همه مسائل و مشکلات روز جامعه است. چرا که ما پیش تر، نظام اندیشه مان را بر اساس قرآن شکل داده ایم و حالا با تطبیق های دقیق، برای راه حل، از خود قرآن مدد می جوییم.
