متعهد بودن سخته

بسم الله الرحمن الرحیم

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#مرتضی_قربانی
#یادداشت_39
#جلسه_229

?متعهد بودن سخته

از الان تا نيم ساعت در حال عمل به تعهدي كه داده ام هستم.
دارم سعي میكنم يك اثری به نام يادداشت بزایم.
به هادي جوهري گفتم هادي كمك نميدونم چي بنويسم.
هادي گفت: خودم ميخواستم بحثي رو كه استاد چند جلسه پيش سر كلاس فرمودند بنويسم ولي حال نداشتم.
اينكه عدم شناخت ما از پيامبران سبب انفعال ما ميشود. وقتي ما ذهنيت صحيحی از عملكرد و سيره‌ي انبيا نداريم چگونه ميتوانيم وارث و ادامه دهنده‌ي ماموريت‌هاي ايشان باشيم.
ديدم اين بحث خيلي برام جذاب نيست.

تو فكر بودم كه يهو اميرحسين اومد كتابخونه يك سركي بكشه و خداحافظي كنه بره. براش دست تكون دادم كه بياد جلو، گفتم داداش چيكار كنم يادداشتم نمياد، نميدونم چي بنويسم يك لحظه فكر كرد گفت شما در مورد “منم بايد برم” نكته‌اي نداري. گفتم واضحه، اينا تنافي ندارند دیگه. از طرفي هم عقيل و سيد مرتضي خوب تبيين كردند. گفت احمد قوي دوباره جواب عقيل رو داده ها. عقيل ميگه مقاومت جنس و پيشرفت فصل اخيره. گفتم خوب درسته ديگه.
مكملم هستند يا مثلا مقاومت بستري براي پيشرفت هستش. يعني هر دو مهم اند اما الان بايد پيشرفت رو بولد كنيم. پيشرفت در بستر مقاومت.
امير حسين گفت خب همين خوب ديگه بنويس ميشه يادداشت.
پیشرفت اسلامي با پیشرفت غربي خيلي فرق دارد و فقط در لفظ باهم مشترك‌اند.
در گام دوم ما بايد با قيام و مقاومت به پيشرفت اسلامي برسيم. به تعبيري مي‌توان گفت كه پيشرفت موضوعيت دارد و مقاومت طريقيت.

نيم ساعتتم تموم شد.
سنگيني تعهد و بار روانيش از كاري كه تعهد داده‌ام بيشتر است.