#طلبه_و_نقش_رهبری

#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#توحید_از_دیدگاه_خط_مشی_اجتماعی
#مصطفی_امیدی
#یادداشت_40
#جلسه_253
#طلبه_و_نقش_رهبری
یکی بحث هایی که حضرت استاد درباره ی آن صحبت کردند بحث #نقش_رهبری_جامعه توسط طلاب بود یاد زمان دانشگاه افتادم یادم میاد زمان دانشگاه مخصوصا زمان ما که دانشگاه رفتن به این راحتی الان نبود جو دانشگاه جوری بود که دانشجو رو بعنوان مغز متفکر جامعه و راهبر مردم نشون می داد تا اونجا که حتی خیلی از خانواده ها توی خیلی از مسائل چشمشون به دهن دانشجو شون بود
یادم این نگاه این قدر توی ما رخنه کرده بود که خودمون رو علامه دهر میدونستیم( البته تا قبل اینکه توی طرح ولایت شاخمون رو بشکنن?)
بعد از طرح و به واسطه طرح هم کم کم راهمون از دانشگاه جدا شد و بعد دانشگاه اومدیم حوزه دنبال آرمان هامون و برای پر شدن و تغذیه کردن، برای اینکه بتونیم اینبار رهبری با فهم واقعی باشیم و نه با تصور فهم
ولی خب اینجا فضا جور دیگه ای بود یاد داستان استاد می‌افتم که درباره دوستشون که توی انگلیس درس 4 ساله رو توی 7 سال خونده بود!!!
حوزه مثل دریا عمل کرد، اونهایی که توی دریا شنا کردن میدونن که وقتی مستقیم توی دریا رفت و برگشت میکنی همیشه لباسات رو اون ور تر پیدا میکنی چرا که امواج دریا خیلی نرم تو رو از مسیرت دور میکنن گرچه که تو فکر میکنی توی مسیر هستی!
از اون موقعی که طلبه شدیم راهی برای نفس کشیدن باقی نموند وقتمون یا صرف پاس کردن این درس و اون درس شد یا صرف کار کردن و شکم زن و بچه رو سیر کردن
یکی از ناراحتی های من هم همینه احساس میکنم توی زمان دانشجویی برای انقلاب مفیدتر بودم تا الان فکر میکنم گرچه به لحاظ علمی و فهم دین شاید رشد کرده باشم ولی دستم خالیه احساس میکنم بزنگاه های حساسی رو از دست دادم که قطعا توی زمان دانشجویی از دست نمی‌دادم
گرچه اون موقع شاید پختگی امروز رو نداشتم ولی مرد عمل بودم و الان همیشه پشت جبهه ام تازه اگر باشم!
#احساس_گناه میکنم از اینکه این همه موقعیت حساس رو میبینم و نمیتونم کاری کنم
واقعا بی خیالی نعمت بزرگیه!!! ???