#تاریخ_تمدن_اسلامی

#حمیدرضاشب_بویی
#یادداشت_60
#جلسه_261
#تاریخ_تمدن_اسلامی
در برهه ای از تاریخ انقلاب به سر می بریم که شاید اگر بتوانیم به خوبی از این -بقول حضرت اقا- «پیچ تاریخی» عبور کنیم، لحظه لحظه های آن برای تمدنها مثال زدنی باشد؛ عبور از پیچ تاریخی که گفتمان انقلاب و نشعه های آن ظلمات مختلف تاریخ را می شکافد و خفتگانی را به فطرت الهیشان بیدار میکند. چه خواندنی می شود این تاریخ!!!

تاریخی با روی کار آمدن و قدرت گرفتن آنها که ذره ای به این گفتمان معتقد نبودند اما ساعتها سجده بر آستان حق ساییدند که خدا از گناهانشان درگذرد.

تاریخی که فتنه ها از پشت هم آمد تا جهانیان را به کورانه ترین نقطه بکشاند و همه را به یک افسار بکشد اما کورسویی، نقطه امید در دلشان روشن نگه داشت و طناب پوسیده هزارساله شان را پاره کرد.

اما افسوس هایی در دل این تاریخ هنوز وجود دارد، افسوس از اینکه افول مستکبرین به چشم و شهود رسید اما ادبیاتی نبود که بر موج این افول سوار گردد و دستان ناخدایان کشتی انقلاب را پر زور تر کند و به کمک آنهایی برساند که دل و امیدشان از کشتی تایتانیک بریده شده است.

تاریخ بعدها خواهد نوشت که اگر ذره ای این ادبیات مفاهمه با آنها که دل بریده از مستکبرین شده بودند،
پرجوهرتر در صحنه نبرد می آمد، میتوانست پرچمش را هرچه زودتر به قله اقتدار تاریخ بنشاند و در این شب عزیز میتوان گواهی داد که یارای هیچ بنی بشری نبود که با آن مقابله کند.

از این شب عزیز که مقدرها را به امضای ولی و صاحب تاریخ تمدن های متعالی می رسانند، میخواهیم که دست تقدیر الهی بر دستان آنهایی فشرده شود که آرزومند خواندن «تاریخ تمدن اسلامی» هستند که افسوس ها را شامل نباشد و امروز در گام دومشان، برگهایی از تاریخ تمدن اسلامی پر افتخار را به خود اختصاص دهند.