#درباره_حلقه

بسم الله الرحمن الرحیم
#یادداشت
#مقام_مردم
#مصطفی_امیدی
#یادداشت_47
#جلسه_275
#درباره_حلقه
#نقد_درونی
توی این یکسالی که با دوستان هستیم و خب بیشترش رو هم مجازی بودم و شهرستان و شرف حضور نداشتم به چند تا موضوع رسیدم
اول اینکه بچه های حلقه به سه دسته تقسیم میشن
دست اول مثل @عقیل زندگیشون حلقه هست و دارن حلقه رو زندگی میکنن این بچه ها تعدادشون به زور از یه انگشت های یه دست تجاوز میکنه اینها نه نیاز به زور دارن نه نیاز به تشویق و نصیحت کار خودشون رو می کنن
دست دوم کسایی هستن مثل من در کنار حلقه زندگی میکنن کسایی که زندگی خودشون با سبک زندگی خودشون با مشکلات خودشون رو دارن و از طرفی حلقه هم براشون مهمه و میخوان یه تعادلی بین این دوتا ایجاد کنن گرچه تعارضات و تداخلاتی هم با هم دارن مثل الان من که سه ماهه دارم خونه رو تعمییر میکنم و خانوادم ام شمال هستن و میرم و میام تا انشالله به زودی تموم بشه
این دسته باید زور بالا سرشون باشه از طرف هردو تا ساحت یعنی وقتی حلقه به نقطه جوش میرسه اینور رو آروم میکنن اون ور به نقطه جوش میرسه اون ور رو آروم میکنن خلاصه تهدیدات روشون جواب میده به خصوص چراغ قرمز های سید
دست سوم هم رفقایی هستن که هرچی چراغ قرمز روشن کنی هرچی خاموش کنی هیچ اثری نداره (گرچه وعید های انجام نشده هم بی تاثیر نیست) برای این دوستان چراغ قرمز که سهله تفنگ قرمز هم کارساز نیست
با همه ی این احوال فصل مشترک همه ی بچه ها یه چیزه اینکه انقلاب رو دوست دارن و اینکه دوست دارن برای انقلاب کار کنن و مطمئنا مشکلات خودشون رو دارن به نظرم شاید یکی از مهمترین راهکارها این باشه که خصوصی برای بالانس کردن زندگی خودشون و حلقه با استاد صحبت کنن و از ایشون مشورت بگیرن کاری که من خودم هنوز نکردم ولی انشالله به زودی وقت ایشون رو خواهم گرفت
البته هنوز برای خود من یقین نشده که حلقه رو باید زندگی کرد یا درکنار حلقه زندگی کرد امیدوارم خدا به بنده و همه بصیرت بده تا در دوراهی های زندگی انتخاب هایی بکنیم که پشیمون نشیم